urspråk betyder på polska

Svenska	Polska
urspråk [~et; pl. ~] substantiv	prajęzyknoun język, z którego wywodzą się inne języki;
burspråk [~et; pl. ~] substantiv	wykusz(architektura, architektoniczny) forma architektoniczna stanowiąca element wystający z lica elewacji; noun
indoeuropeiska urspråket	praindoeuropejski(językoznawstwo, językoznawczy) indoeuropejski pierwotny, odnoszący się do pierwotnego okresu wspólnoty indoeuropejskiej
litteraturspråk [~et; pl. ~] substantiv	język literacki(językoznawstwo, językoznawczy) język standardowy, język ogólny (odmiana języka przeciwstawiana niskoprestiżowym dialektom i socjolektom) noun język literacki(językoznawstwo, językoznawczy) staranniejszy rejestr języka, używany głównie w piśmie (forma języka stawiana w opozycji do standardowej mowy potocznej) noun

Sökhistorik