Polsk-Svensk ordbok »

edykt betyder på svenska

PolskaSvenska
edykt (historia, historyczny, historycznie) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) ustawa królewska
noun

edikt [~et; pl. ~]substantiv

edykt (historia, historyczny, historycznie) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) w starożytnym Rzymie rozporządzenie urzędowe lub cesarskie
noun

edikt [~et; pl. ~]substantiv

Benedykt imię męskie;

Benedict

Benedikt

Benedykta imię żeńskie;

Bengta

benedyktyn (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) członek zakonu założonego przez świętego Benedykta z Nursji
noun

benediktin [~en ~er]substantiv

benedyktyński noun
związany z benedyktynami, dotyczący benedyktynów

benediktin [~en ~er]substantiv