edikt betyder på polska

Svenska	Polska
edikt [~et; pl. ~] substantiv	edykt(historia, historyczny, historycznie) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) ustawa królewska noun edykt(historia, historyczny, historycznie) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) w starożytnym Rzymie rozporządzenie urzędowe lub cesarskie noun
Benedikt	Benedyktimię męskie;
benediktin [~en ~er] substantiv	benedyktyn(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) członek zakonu założonego przez świętego Benedykta z Nursji noun benedyktyńskinoun związany z benedyktynami, dotyczący benedyktynów
herdedikt [~en ~er] substantiv	bukolika(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) niewielki utwór liryczno-epiczny nawiązujący do życia pasterzy; noun

Sökhistorik