Svensk-Polsk ordbok »

benediktin betyder på polska

SvenskaPolska
benediktin [~en ~er] substantiv

benedyktyn(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) członek zakonu założonego przez świętego Benedykta z Nursji
noun

benedyktyńskinoun
związany z benedyktynami, dotyczący benedyktynów