Polska | Svenska |
---|---|
krętacz noun człowiek oszukujący, używający wykrętów, wybiegów | brännvinsadvokat [~en ~er]substantiv |
krewniaczka noun kobieta będąca w relacji | släkting [~en ~ar]substantiv |
krzaczasty (przenośnie, przenośnia) o szeroko rozrosłych włosach adjective | yvig [~t ~a]adjektiv |
krzykacz noun | gaphals [~en ~ar]substantiv |
krzykacz skory do krzyku | |
kwokacz noun | gluttsnäppa [~n -snäppor]substantiv |
łączenie noun czynność, podczas której coś jest łączone | anknytning [~en ~ar]substantiv |
łączenie miejsce, w którym coś łączono | |
łącznie adjective razem, ogółem, po zsumowaniu | allomfattandeadjektiv |
łącznik (językoznawstwo, językoznawczy) czasownik lub morfem łączący podmiot zdania z orzecznikiem; razem z orzecznikiem tworzy orzeczenie złożone (analityczne); spójnik łączący noun | kopula [~n kopulor]substantiv |
łącznik (językoznawstwo, językoznawczy) dywiz, najkrótszy znak pisarski stosowany przy dzieleniu lub łączeniu wyrazów noun | bindestreck [~et; pl. ~]substantiv |
łącznik noun | adapter [~n adaptrar]substantiv |
łączność noun działania składające się na utrzymanie kontaktu | kommunikation [~en ~er]substantiv |
łączny adjective | associativ [~t ~a]adjektiv |
łączny taki, który łączy | |
łączny adjective wynikły z sumy, połączenia czy uogólnienia | allomfattandeadjektiv |
łączyć (potocznie, potoczny) umożliwiać rozmowę telefoniczną verb | koppla [~de ~t]verb |
łączyć verb jednoczyć, umożliwiać zespolenie | koppla [~de ~t]verb |
łączyć jednoczyć się | |
łączyć verb kojarzyć ze sobą pojęcia lub zjawiska | koppla [~de ~t]verb |
łączyć verb spajać elementy za pomocą środków technicznych | förbinda [förband, förbundit, förbunden förbundet förbundna, pres. förbinder]verb koppla [~de ~t]verb |
ladacznica (przestarzałe, przestarzały) prostytutka lub kobieta mająca przygodne kontakty seksualne z mężczyznami | |
ladacznica noun | skarn [~et; pl. ~]substantiv |
łapacz osoba, która coś lub kogoś łapie | |
łechtaczka (anatomia, anatomiczny) nieparzysty, zewnętrzny narząd płciowy samic ssaków; | |
łechtaczka (anatomia, anatomiczny) nieparzysty, zewnętrzny narząd płciowy samic ssaków; noun | klitoris [~en ~ar]substantiv |
lodołamacz (żeglarstwo, żegluga, żeglarski) statek o wzmocnionym kadłubie, przystosowany do rozbijania pokrywy lodu na morzu lub rzece celem utworzenia drogi dla innych statków; noun | isbrytare [~n; pl. ~, best. pl. -brytarna]substantiv |
łupacz noun | kolja [~n koljor]substantiv |
maczać palce brać udział (zwykle nieujawniany) w czymś, być związanym z jakąś sprawą, działalnością (najczęściej niedobrą, nieczystą) | |
maczek adjective | finstilt [n. ~, ~a]adjektiv |
maczeta noun długi, szeroki nóż podobny do tasaka, używany przeważnie do wyrąbywania ścieżek w gęstych zaroślach; | machete [~n ~r]substantiv |
mączka noun sproszkowany surowiec techniczny | mjöl [~et]substantiv |
mącznica (botanika, botaniczny) roślina z rodzaju (1.1) noun | mjölon [~et; pl. ~]substantiv |
mączny adjective zrobiony z mąki, zawierający mąkę | grynig [~t ~a]adjektiv |
maczuga jedna z najstarszych broni obuchowych, pałka z grubym końcem nabitym ostrymi kamieniami lub kawałkami metalu; | |
majaczeć verb | hägra [~de ~t]verb |
majaczenie verb | yra [~de, ~t]verb |
majaczyć verb | yra [~de, ~t]verb |