Svenska | Polska |
---|---|
kopula [~n kopulor] substantiv | copula(językoznawstwo, językoznawczy) łącznik; kopulanoun łącznik(językoznawstwo, językoznawczy) czasownik lub morfem łączący podmiot zdania z orzecznikiem; razem z orzecznikiem tworzy orzeczenie złożone (analityczne); spójnik łączący |
kopulation [~en ~er] substantiv | kopulacja(fizjologia, fizjologiczny) cielesne zespolenie się dwóch osobników różnej płci, umożliwiające zapłodnienie |