ton bedeutet auf Deutsch
| Polnisch | Deutsch |
|---|---|
| betoniarka noun maszyna do wyrobu betonu | der Betonmischer [des Betonmischers; die Betonmischer]Substantiv |
| betoniarka noun samochód ciężarowy przystosowany do transportu mieszanki betonowej | FahrmischerSubstantiv |
| betonować verb pokrywać coś betonem | betonieren [betonierte; hat betoniert]Verb |
| betonowóz noun | der Betonmischer [des Betonmischers; die Betonmischer]Substantiv |
| betonowy adjective wykonany z betonu | der Beton [des Betons; die Betons, die Betone]Adjektiv |
| bezacetonowy (chemia, chemiczny) niezawierający acetonu adjective | acetonfrei | azetonfreiAdjektiv |
| bieg maratoński noun | der Marathon [des Marathons; die Marathons]Substantiv |
| biustonosz (krawiectwo) część garderoby podtrzymująca kobiece piersi; noun | Büstenhalter | BHSubstantiv |
| Bolton (geografia, geograficzny) (administracja) miasto w Wielkiej Brytanii, w Anglii; noun | BoltonSubstantiv |
| boston (choreografia, choreograficzny) (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) taniec towarzyski pochodzący ze Stanów Zjednoczonych będący rodzajem powolnego walca; także muzyka do tego tańca; noun | BostonSubstantiv |
| Boston (geografia, geograficzny) miasto w Stanach Zjednoczonych; noun | BostonSubstantiv |
| boston (termin karciany) gra karciana popularna w XVIII wieku noun | BostonSubstantiv |
| boston terier (kynologia, kynologiczny) amerykańska rasa krępego, mniejszego psa; noun | Boston TerrierSubstantiv |
| bostończyk noun mieszkaniec Bostonu | BostonerSubstantiv |
| bostoński adjective związany z Bostonem, dotyczący Bostonu | BostonerAdjektiv |
| Bretończyk noun mieszkaniec Bretanii | der Bretone [des Bretonen; die Bretonen]Substantiv |
| Bretonka noun mieszkanka Bretanii | die Bretonin [der Bretonin; die Bretoninnen]Substantiv |
| bretoński (językoznawstwo, językoznawczy) język celtycki, którym posługują się Bretończycy; noun | Bretonisch [bretonischer; am bretonischsten]Substantiv |
| bretoński adjective związany z Bretanią, dotyczący Bretanii lub Bretończyków | bretonisch [bretonischer; am bretonischsten]Adjektiv |
| butonierka (krawiectwo) niewielki otwór na guzik w lewej klapie marynarki lub żakietu na wysokości obojczyka; obecnie często fabrycznie zaszyty; noun | das Knopfloch [des Knopfloch(e)s; die Knopflöcher]Substantiv |
| cały ton (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) odległość między dwoma dźwiękami, składająca się z dwóch półtonów; noun | Tonus | ganzer TonSubstantiv |
| cetona noun | das Keton [des Ketons; die Ketone]Substantiv |
| chiton (historia, historyczny, historycznie) w starożytnej Grecji: lniana i wełniana szata zszyta po bokach, spięta na ramionach; noun | der Chiton [des Chitons; die Chitone|Chitons]Substantiv |
| chloroaceton (chemia, chemiczny) związek organiczny z grupy ketonów, chlorowa pochodna acetonu, trujący lakrymator; noun | ChloracetonSubstantiv |
| chrematonim (językoznawstwo, językoznawczy) nazwa własna przedmiotu kultury materialnej, np. działa, statku, dzwonu, zegara itp. noun | ChrematonymSubstantiv |
| dachówka betonowa | |
| daltonistyczny adjective związany z daltonizmem | FarbenblinderAdjektiv |
| daltonizm (medycyna, medyczny) nierozróżnianie kolorów noun | die Farbenblindheit [der Farbenblindheit; die Farbenblindheiten]Substantiv |
| darlingtonia kalifornijska (botanika, botaniczny) Darlingtonia californica, gatunek rośliny z rodziny kapturnicowatych; noun | KobralilieSubstantiv |
| detonacja noun eksplozja materiału wybuchowego połączona z hukiem; | die Detonation [der Detonation; die Detonationen]Substantiv |
| detonacja noun spowodowanie detonacji (1.1) | die Detonation [der Detonation; die Detonationen]Substantiv |
| detonator noun ładunek materiału wybuchowego przenoszący detonację ze spłonki do kruszącego materiału wybuchowego; | die ZünderSubstantiv |
| detonować (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) wykonywać dźwięki nieczysto verb | detonieren [detonierte; ist detoniert]Verb |
| detonować verb być lub stawać się speszonym | sich genierenVerb |
| detonować verb powodować wybuch | der sprengenVerb |
| detonować verb rozrywać się z hukiem; ulegać eksplozji | detonieren [detonierte; ist detoniert]Verb |
| detonować verb wywoływać onieśmielenie | verdutzen [verdutzte; hat verdutzt]Verb |
| dowódca plutonu noun | der Zugführer [des Zugführers; die Zugführer]Substantiv |
| dyftong (językoznawstwo, językoznawczy) dźwięk samogłoskowy o zmiennym przebiegu artykulacji, będący złożeniem samogłoski i półsamogłoski; przez użytkowników języka postrzegany jako złożenie dwóch samogłosek; noun | Diphthong | ZwielautSubstantiv |
| dyftongiczny |
