Polnisch-Deutsch Wörterbuch »

po bedeutet auf Deutsch

PolnischDeutsch
pobudzenie (rzeczownik odczasownikowy) od pobudzić
noun

Anregung | Stimulation | AgitationSubstantiv

pobyt noun
przebywanie w jakimś miejscu, pozostawanie gdzieś

Aufenthalt | AufenthaltsortSubstantiv

pobyt tolerowany noun

die Duldung [der Duldung; die Duldungen]Substantiv

pocałować w dupę verb
w trybie rozkazującym, (wulgarnie, wulgaryzm) (zobacz) pocałować w nos

lecke mich am ArschVerb

pocałunek noun
serdeczne dotknięcie ustami innej osoby

der Kuss [des Kusses; die Küsse]Substantiv

pocenie (rzeczownik odczasownikowy) od pocić się
noun

die Transpiration [der Transpiration; —]Substantiv

pochłaniać verb
kosztować dużo pieniędzy lub czasu

verschlungenVerb

pochłaniać verb
łapczywie zjeść lub wypić

schlingen | verschlingenVerb

pochłaniać verb
o żywiołach, wojnach, itp. spowodować śmierć wielu ofiar, lub inne straty

fordern [forderte; hat gefordert]Verb

pochłaniać verb
szybko i dużo czytać

verschlingen [verschlang; hat verschlungen]Verb

pochłaniać verb
wchłaniać, wciągać, zasysać

aufsaugen | absorbieren | aufnehmen | schluckenVerb

pochłaniać verb
zaabsorbować czyjąś uwagę

aufzehren [zehrte auf; hat aufgezehrt]Verb

pochlebca noun
człowiek pochlebiający komu

der Schmeichler [des Schmeichlers; die Schmeichler]Substantiv

pochlebiać verb
chwalić przesadnie

schmeicheln [schmeichelte; hat geschmeichelt]Verb

pochlebny (podniośle) wyrażający pozytywną opinię, uznanie
adjective

schmeichelhaftAdjektiv

pochlebny adjective
taki, który przymila się, schlebia komuś

schmeichlerischAdjektiv

pochlebstwo noun
nadmierna lub nieszczera pochwała z celem przypodobania się

die Schmeichelei [der Schmeichelei; die Schmeicheleien]Substantiv

pochmurno adjective

bewölkt [bewölkter; am bewölktesten]Adjektiv

pochmurny (przenośnie, przenośnia) (książkowy) posępny, ponury
adjective

bedeckt [bedeckter; am bedecktesten]Adjektiv

pochmurny adjective
pokryty chmurami, mroczny wskutek pokrycia chmurami

bewölkt [bewölkter; am bewölktesten]Adjektiv

pochód noun
uroczyste, grupowe przejście, zwykle ulicami miasta

der Zug [des Zug(e)s; die Züge]Substantiv

pochodna (chemia, chemiczny) związek chemiczny pochodzący od innego związku;
noun

der Abkömmling [des Abkömmlings; die Abkömmlinge]Substantiv

pochodna (matematyka, matematyczny) granica ilorazu różnicowego;
noun

die Ableitung [der Ableitung; die Ableitungen]Substantiv

pochodnia noun
smolne łuczywo lub skręcone pakuły, szmaty nasycone smołą osadzone na kawałku drewna, używane dawniej do oświetlania, obecnie raczej dla efektów świetlnych;

Fackel | Pechfackel | TeerfackelSubstantiv

pochodny adjective
taki, który pochodzi od czego

abgeleitetAdjektiv

pochodzenie noun
wywodzenie się z czegoś

Abstammung | AbkunftSubstantiv

pochodzić verb
mieć coś za miejsce swojego pochodzenia, za źródło, przyczynę, wywodzić się skądś

stammen [stammte; hat gestammt]Verb

pochopnie adverb
w sposób nieprzemyślany, zbyt szybko

voreilig [voreiliger; am voreiligsten]Adverb

pochopny adjective
zbyt szybki, nieprzemyślany

voreilig | vorschnellAdjektiv

pochować verb
pogrzebać

beerdigen [beerdigte; hat beerdigt]Verb

pochówek noun
pogrzebanie zmarłego

Begräbnis | BeerdigungSubstantiv

POChP = (medycyna, medyczny) przewlekła obturacyjna choroba płuc;

COPD

pochrzyn plant name

die Yamswurzel [der Yamswurzel; die Yamswurzeln]plant name

pochwa (anatomia, anatomiczny) żeński narząd rozrodczy ssaków;
noun

Scheide | VaginaSubstantiv

pochwa noun
futerał na broń białą;

Scheide | SayaSubstantiv

pochwała noun
pochwalenie kogoś lub czegoś

das Lob [des Lob(e)s; die Lobe (Plural selten)]Substantiv

pochwalać verb
uznawać za dobre, słuszne, właściwe

billigen | gutheißenVerb

pochwalić (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) uwielbić, uczcić
verb

loben [lobte; hat gelobt]Verb

pochwalić verb
wyrazić o kimś lub o czymś pozytywną opinię

loben [lobte; hat gelobt]Verb

pochwiak jedwabnikowy (mikologia, mikologiczny) Volvariella bombycina (Schaeff.) Singer, rzadki, jadalny gatunek grzyba z rodziny łuskowcowatych
noun

Wolliger ScheidlingSubstantiv

1234