oko bedeutet auf Deutsch
| Polnisch | Deutsch |
|---|---|
| oko (anatomia, anatomiczny) narząd wzroku; noun | das Auge [des Auges; die Augen]Substantiv |
| oko (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) krążek tłuszczu na powierzchni płynu noun | Auge | FettaugeSubstantiv |
| oko (meteorologia, meteorologiczny) centrum cyklonu tropikalnego noun | das Auge [des Auges; die Augen]Substantiv |
| oko noun w grze go, niezajęty punkt lub punkty otoczone przez kamienie tego samego koloru; | das Auge [des Auges; die Augen]Substantiv |
| oko za oko | |
| oko za oko, ząb za ząb zasada odwetu, odpłacanie złem za zło; | |
| oko złożone (zoologia, zoologiczny) (anatomia, anatomiczny) rodzaj oka występujący u owadów, wijów i niektórych skorupiaków, składające się z tysięcy drobnych omatidiów; noun | das Facettenauge [des Facettenauges; die Facettenaugen]Substantiv |
| okolica noun obszar wokół czegoś | die Gegend [der Gegend; die Gegenden]Substantiv |
| okolica pachwinowa noun | die Leistengegend [der Leistengegend; die Leistengegenden]Substantiv |
| okolicznik (gramatyka) część zdania określająca czasownik; noun | das Adverbiale [des Adverbiales; die Adverbialien]Substantiv |
| okolicznościowy | |
| okoliczność noun coś, co towarzyszy czemuś; kontekst sytuacji, zdarzenia | Umstand | GegebenheitSubstantiv |
| okop (wojskowość, wojskowy) odkryty, ogniowy obiekt fortyfikacyjny, zwykle mający postać wykopu ziemnego; noun | der Schützengraben [des Schützengrabens; die Schützengräben]Substantiv |
| okopywać verb obsypywać uprawianą roślinę skopaną wokół ziemią | der Bienenkorb [des Bienenkorb(e)s; die Bienenkörbe]Verb |
| okopywać verb otaczać umocnieniami ziemnymi, (na przykład) wałem | befestigen [befestigte; hat befestigt]Verb |
| okostna (anatomia, anatomiczny) błona otaczająca i ochraniająca kości; noun | die Knochenhaut [der Knochenhaut; die Knochenhäute]Substantiv |
| okowy (poetycki, poetycko) łańcuchy, kajdany, pęta noun | anketten [kettete an; hat angekettet]Substantiv |
| około … wskazująca przybliżenie liczby, miary, czasu | |
| około … wskazujący przybliżenie liczby, miary, czasu | |
| około- określa cechę czegoś, co znajduje się lub ma miejsce dookoła przedmiotu określanego przez przymiotnik | |
| okołobiegunowy (geografia, geograficzny) właściwy okolicom bieguna adjective | zirkumpolarAdjektiv |
| okołoporodowy adjective taki, który ma miejsce w okresie porodu oraz bezpośrednio przed nim lub po nim | perinatalAdjektiv |
| okołorostek (językoznawstwo, językoznawczy) element słowotwórczy otaczający leksem, np. morfem otaczający rdzeń; noun | ZirkumfixSubstantiv |
| okoń (ichtiologia, ichtiologiczny) Perca fluviatilis Linnaeus, słodkowodna ryba drapieżna; noun | Barsch [barscher; am barschesten]Substantiv |
| okoń nilowy | |
| alokować | |
| anizokoria (medycyna, medyczny) różna szerokość źrenic u tej samej osoby; noun | AnisokorieSubstantiv |
| antybiotyk szerokospektralny | |
| antypokojowy adjective stanowiący zagrożenie dla pokoju, zmierzający do zachwiania pokoju | friedensfeindlichAdjektiv |
| apokopa (fonetyka, fonetyczny) skrócenie wyrazu w procesie zaniku głosek na jego końcu lub przez celowe ich opuszczenie; noun | die Apokope [der Apokope; die Apokopen]Substantiv |
| argusowe oko umiejętność dokładnego postrzegania uchybień, złych stron czegoś; czujny wzrok | |
| autokomentarz (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (publikatory) opinia wyrażona przez kogoś na temat własnego zachowania, własnej osoby, własnego utworu noun | SelbstkommentarSubstantiv |
| autokontrola noun | die Selbstbeherrschung [der Selbstbeherrschung; —]Substantiv |
| autokorekta | |
| barokowy (przenośnie, przenośnia) pełen przepychu, przesadnie ozdobny adjective | barock [barocker; am barocksten]Adjektiv |
| barokowy (sztuka) związany z barokiem, dotyczący baroku adjective | barock [barocker; am barocksten]Adjektiv |
| bezokolicznik (gramatyka) forma czasownika zazwyczaj (zależnie od języka) nieokreślająca czasu, rodzaju, liczby, osoby, trybu, strony ani aspektu; noun | Infinitiv | NennformSubstantiv |
| bezokolicznikowy (gramatyka) związany z bezokolicznikem, dotyczący bezokolicznika adjective | die Grundform [der Grundform; die Grundformen]Adjektiv |
| bezwzrokowy adjective dziejący się, wykonywany bez udziału wzroku | blind [blinder; am blindesten]Adjektiv |
| blokować verb | sperren [sperrte; hat gesperrt]Verb |
