bieg bedeutet auf Deutsch
| Polnisch | Deutsch |
|---|---|
| bieg (sport, sportowy) konkurencja sportowa, w której chodzi o jak najszybsze dobiegnięcie do mety noun | der Lauf [des Lauf(e)s; die Läufe]Substantiv |
| bieg noun poruszanie się przez krótkie i szybkie podskoki | der Lauf [des Lauf(e)s; die Läufe]Substantiv |
| bieg noun postępowanie, rozwój zdarzenia lub procesu | der Lauf [des Lauf(e)s; die Läufe]Substantiv |
| bieg długi noun | der Dauerlauf [des Dauerlauf(e)s; die Dauerläufe]Substantiv |
| bieg maratoński noun | der Marathon [des Marathons; die Marathons]Substantiv |
| bieg płotkarski (sport, sportowy) rodzaj biegów lekkoatletycznych, w którym zawodnicy pokonują równomiernie rozstawione płotki; noun | der Hürdenlauf [des Hürdenlauf(e)s; die Hürdenläufe]Substantiv |
| bieg wytrzymałościowy noun | der Dauerlauf [des Dauerlauf(e)s; die Dauerläufe]Substantiv |
| biegacz (sport, sportowy) osoba uprawiająca jedną z dyscyplin lekkoatletycznych – biegi noun | der Läufer [des Läufers; die Läufer]Substantiv |
| biegacz fioletowy noun | die Goldleiste [der Goldleiste; die Goldleisten]Substantiv |
| biegacz złocisty noun | der Goldschmied [des Goldschmied(e)s; die Goldschmiede]Substantiv |
| biegaczka (sport, sportowy) sportsmenka uprawiająca biegi noun | LäuferinSubstantiv |
| bieganie (rzeczownik odczasownikowy) od biegać noun | laufen [lief; ist gelaufen]Substantiv |
| bieganie (sport, sportowy) dyscyplina sportowa noun | Laufen [lief; ist gelaufen]Substantiv |
| biegać verb przemieszczać się szybkimi krokami, podczas których następuje jednoczesne oderwanie obu nóg od ziemi, być w ruchu, uprawiać biegi | laufen [lief; ist gelaufen]Verb |
| biegi narciarskie noun | der Skilanglauf [des Skilanglauf(e)s; die Skilangläufe]Substantiv |
| biegle adverb z łatwością | fließendAdverb |
| biegle adverb ze znajomością rzeczy | perfekt [perfekter; am perfektesten]Adverb |
| biegnik noun | der Lauf [des Lauf(e)s; die Läufe]Substantiv |
| biegowy (sport, sportowy) związany z biegiem, bieganiem adjective | Lauf- | läuferischAdjektiv |
| biegun (fizyka, fizyczny) (zobacz) biegun elektryczny noun | der Pol [des Pols; die Pole]Substantiv |
| biegun (fizyka, fizyczny) (zobacz) biegun magnetyczny noun | der Pol [des Pols; die Pole]Substantiv |
| biegun noun element takich przedmiotów jak koń na biegunach, lub fotel bujany, wygięty pręt na którym buja się dany przedmiot | Pol KufeSubstantiv |
| biegun noun jeden z dwóch punktów na powierzchni obracającego się ciała niebieskiego, przez które przechodzi jego oś obrotu | der Pol [des Pols; die Pole]Substantiv |
| biegun noun miejsce z jakiegoś względu najdalsze lub posiadające najbardziej ekstremalne cechy; | der Pol [des Pols; die Pole]Substantiv |
| biegun magnetyczny (fizyka, fizyczny) miejsce w materiale magnetycznym, w którym natężenie pola magnetycznego jest największe; noun | MagnetpolSubstantiv |
| biegun magnetyczny (geografia, geograficzny) miejsce, w którym linie ziemskiego pola magnetycznego tworzą z powierzchnią Ziemi kąt prosty; noun | MagnetpolSubstantiv |
| biegunka (medycyna, medyczny) częste wypróżnianie stolcem o rzadkiej konsystencji; noun | Durchfall | DiarrhöSubstantiv |
| biegunowość noun | die Polarität [der Polarität; die Polaritäten]Substantiv |
| biegus (ornitologia, ornitologiczny) ptak z rodzaju Calidris noun | der Läufer [des Läufers; die Läufer]Substantiv |
| biegus malutki (ornitologia, ornitologiczny) Calidris minuta, gatunek niewielkiego ptaka wędrownego z rodziny bekasowatych noun | ZwergstrandläuferSubstantiv |
| biegus rdzawy (ornitologia, ornitologiczny) Calidris canutus, gatunek ptaka z rodziny bekasowatych; noun | der Knutt [des Knutts; die Knutts]Substantiv |
| biegus zmienny (ornitologia, ornitologiczny) gatunek ptaka z rodziny bekasowatych; noun | AlpenstrandläuferSubstantiv |
| biegłość noun doświadczenie w robieniu czegoś; nabyta wiedza umożliwiająca posiadanie praktycznej zdolności | die Fertigkeit [der Fertigkeit; die Fertigkeiten]Substantiv |
| biegły (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) ekspert powoływany przez sąd, mający wiedzę w specjalistycznej dziedzinie, ułatwiający zrozumienie związanych z tą dziedziną zagadnień istotnych dla sprawy noun | SachverständigerSubstantiv |
| biegły adjective mający dużą wiedzę lub umiejętności w danej dziedzinie | kompetent [kompetenter; am kompetentesten]Adjektiv |
| biegły sądowy | |
| automatyczna skrzynia biegów phrase | die Automatik [der Automatik; die Automatiken]Phrase |
| choroba afektywna dwubiegunowa (medycyna, medyczny) (psychologia, psychologiczny) zaburzenie psychiczne, w przebiegu którego występują zespoły depresyjne i maniakalne lub hipomaniakalne; noun | bipolare StörungSubstantiv |
| dwubiegunowy adjective taki, który ma dwa bieguny | zweipoligAdjektiv |
| fotel na biegunach noun | der Schaukelstuhl [des Schaukelstuhl(e)s; die Schaukelstühle]Substantiv |
