Polish | Swedish |
---|---|
wyrzut adjective | förebråendeadjektiv |
wyrzut noun gwałtowne rzucenie lub wyciągnięcie | affär [~en ~er]substantiv |
wyrzut verb pretensja lub żal wyraźnie pokazywane | förebrå [-brådde, -brått, -brådd n. -brått, pres. -brår]verb |
wyrzut sumienia noun odczuwanie winy po zrobieniu czegoś złego | ruelse [~n ~r]substantiv samvetskval [~et; pl. ~]substantiv självförebråelse [~n ~r]substantiv |
wyrzutek noun osobnik represyjnie wykluczony z danej społeczności | paria [~n; pl. ~s]substantiv |
wyrzutki noun | drägg [~en]substantiv |
wyrzutnia (językoznawstwo, językoznawczy) zanik samogłoski wygłosowej lub końcowej zgłoski wyrazu przed samogłoską nagłosową kolejnego wyrazu noun | elision [~en ~er]substantiv |
wyrzutnia (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) pominięcie w wyrażeniu wyrazu albo wyrazów domyślnych w szerszym kontekście noun | ellips [~en ~er]substantiv |