Polish | Swedish |
---|---|
wybuch noun huk towarzyszący detonacji | explosion [~en ~er]substantiv |
wybuch noun rozerwanie się czegoś pod wpływem gwałtownej reakcji chemicznej lub jądrowej | explosion [~en ~er]substantiv |
wybuchać (chemia, chemiczny) ulegać rozerwaniu pod wpływem gwałtownej reakcji chemicznej verb | explodera [~de ~t]verb |
wybuchać (fizyka, fizyczny) ulegać rozczepieniu pod wpływem gwałtownej reakcji jądrowej verb | explodera [~de ~t]verb |
wybuchać (wojskowość, wojskowy) ulegać detonacji verb | explodera [~de ~t]verb |
wybuchać | |
wybuchowy adjective taki, który może wybuchnąć wskutek określonej reakcji chemicznej | explosiv [~t ~a]adjektiv |
materiał wybuchowy noun związek chemiczny lub ich mieszanina, zdolna do wybuchu pod wpływem uderzenia lub iskry; | sprängmedel [-medlet; pl. ~, best. pl. -medlen]substantiv sprängämne [~t ~n]substantiv |
Wielki Wybuch (astronomia, astronomiczny) model powstania Wszechświata; noun | Big Bangsubstantiv |