Polish | Swedish |
---|---|
standard (językoznawstwo, językoznawczy) standard literacki, język standardowy; noun | nivå [~n ~er]substantiv |
standard noun powszechne kryterium określające poziom usług lub towarów spełniających podstawowe wymagania; | nivå [~n ~er]substantiv |
standardowy (językoznawstwo, językoznawczy) mieszczący się w normach mowy ogólnonarodowej noun | standard [~en ~er]substantiv |
standardowy adjective typowy, przeciętny, mało oryginalny | utpräglad [-präglat ~e]adjektiv |
standardowy noun zgodny z określonym standardem, normą (i tym podobne, i temu podobne) | standard [~en ~er]substantiv |
język standardowy (językoznawstwo, językoznawczy) prestiżowa odmiana danego języka, pełniąca funkcję normy ogólnoetnicznej, stawiana w opozycji do wernakularnych form języka | |
język standardowy (językoznawstwo, językoznawczy) prestiżowa odmiana danego języka, pełniąca funkcję normy ogólnoetnicznej, stawiana w opozycji do wernakularnych form języka noun | riksspråk [~et; pl. ~]substantiv |
podwójny standard noun niesprawiedliwe stosowanie odmiennych zasad w podobnych do siebie sytuacjach | dubbelmoral [~en]substantiv |