Polish | Swedish |
---|---|
pełnia (astronomia, astronomiczny) faza księżyca, w której księżyc jest oświetlony przez słońce w taki sposób, że z ziemi widać wyłącznie jego jasną część noun | fullmåne [~n -månar]substantiv |
dopełniacz (gramatyka) drugi przypadek deklinacji, odpowiada na pytania: kogo? czego?; noun | genitiv [~en ~er]substantiv |
dopełniaczowy (gramatyka) związany z dopełniaczem, dotyczący dopełniacza noun | genitiv [~en ~er]substantiv |
dopełnianie (rzeczownik odczasownikowy) od dopełniać noun | fullbordan [best. ~]substantiv |
dopełniać czynić powinności, by coś zakończyć | |
dopełniać verb stawać się realnym | hända [hände, hänt, pres. händer]verb |
dopełniać verb uzupełniać do całości | komplettera [~de ~t]verb |
kropla, która przepełnia czarę dowolna przykrość lub niedogodność (jak niepowodzenie albo złośliwy postępek ze strony drugiego człowieka) występująca jako kolejna w łańcuchu i ostatecznie przekraczająca granice cierpliwości osoby, którą spotyka. | |
napełniać mieć coraz mniej wolnego miejsca wskutek zajęcia go przez coś | |
napełniać sprawiać, że coś staje się pełne | |
napełniać wywoływać stany emocjonalne | |
napełniać zajmować wszystkie wolne miejsca, np. w teatrze, na stadionie, na parkingu | |
popełniać verb | begå [begick, begått, begången begånget begångna, pres. begår]verb |
spełniać (matematyka, matematyczny) po podstawieniu do formy zdaniowej (np. równania), dawać w wyniku prawdę verb | uppfylla [-fyllde -fyllt]verb |
spełniać verb być zgodnym z wymaganiami | infria [~de ~t]verb motsvara [~de ~t]verb tillfredsställa [-ställde -ställt]verb tillgodose [-såg, -sett, -sedd n. -sett, pres. -ser]verb uppfylla [-fyllde -fyllt]verb |
spełniać realizować się, czuć satysfakcję ze swojej pracy, roli, stanowiska | |
spełniać verb robić to, czego wymagają obowiązki, obietnice, czyjeś polecenia | fullgöra [-gjorde, -gjort, -gjord n. -gjort, pres. -gör]verb uppfylla [-fyllde -fyllt]verb utföra [-förde, -fört, pres. -för]verb |
spełniać urzeczywistniać się | |
uzupełniać czynić coś kompletnym, dodawać czego brakuje | |
wypełnianie (rzeczownik odczasownikowy) od wypełniać noun | fullbordan [best. ~]substantiv |
wypełniać noun | fylla [~n, fyllor]substantiv |
wypełniać sprawiać, że coś staje się pełne, uczynić, że coś zajmuje całą określoną przestrzeń | |
wypełniać verb wpisywać dane w pola formularza | vicka [~de ~t]verb |
wypełniać verb wykonywać coś, spełniać | uppfylla [-fyllde -fyllt]verb |
zapełniać noun | fylla [~n, fyllor]substantiv |