no meaning in Swedish

Polish	Swedish
nominalny adjective istniejący tylko z nazwy dla pełnienia danej funkcji, lecz niekoniecznie realnie ją wykonujący	formell [~t ~a]adjektiv
nominować verb oficjalnie powołać kogoś na stanowisko	nominera [~de ~t]verb
nomogram noun	nomogram [~met; pl. ~, best. pl. ~men]substantiv
nomokracja (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) ustrój polityczny opierający się na respektowaniu prawa	nomokrati
nonkonformista ten, kto nie zgadza się z powszechnie panującymi opiniami i wyraża jawnie swój sprzeciw wobec nich	icke-konformist
nonkonformistyczny adjective taki, który sprzeciwia się normom, wartościom i poglądom uznanym za obowiązujące w danej grupie	frireligiös [~t ~a]adjektiv
nonkonformizm (socjologia, socjologiczny) (psychologia, psychologiczny) postawa sprzeciwu wobec zasad, norm i opinii obowiązujących w danym środowisku; noun	nonkonformism [~en]substantiv
nonsens noun zupełny brak sensu, niedorzeczność;	nonsenssubstantiv
nonsensowny adjective	tramsig [~t ~a]adjektiv
nonszalancja noun bezceremonialne, niedbałe zachowywanie się połączone z lekceważącym stosunkiem do ludzi i przyjętych norm	nonchalans [~en]substantiv
nonszalancki (książkowy) świadczący o czyjejś nonszalancji, traktujący innych lekceważąco adjective	nonchalant [n. ~, ~a]adjektiv
nopal (spożywczy) mięsista łodyga różnych gatunków opuncji używana jako produkt spożywczy, tradycyjny składnik z kuchni meksykańskiej noun	fikonkaktus [~en ~ar]substantiv
nora (zoologia, zoologiczny) podziemne schronienie zwierząt	bo [~et, ~n] kula [~n, kulor]
Nora imię żeńskie;	Nora
Norbert imię męskie;	Norbert
nordycki (książkowy) północnoeuropejski; adjective	nordisk [~t ~a]adjektiv
Norfolk (geografia, geograficzny) wyspa w Oceanii;	Norfolkön
norka (zoologia, zoologiczny) zwierzę z każdego z dwóch gatunków z rodziny łasicowatych: norka europejska lub norka amerykańska; noun	mink [~en ~ar]substantiv
Norma imię żeńskie;	Vinkelhaken
norma noun ogólnie przyjęta zasada;	norm [~en ~er]substantiv
normalizacja noun doprowadzenie czegoś do normalnego stanu	normalisering [~en ~ar]substantiv
normalizacja noun opracowanie i wprowadzenie norm w zakresie danych czynności	normalisering [~en ~ar]substantiv
normalizować verb doprowadzać do normalnego stanu	normalisera [~de ~t]verb
normalizować verb opracowywać oraz wprowadzać jednolite normy w danej dziedzinie	normera [~de ~t]verb
normalizować verb powracać do normalnego stanu	normalisera [~de ~t]verb
normalność noun cecha tego, co normalne; brak dziwactw	normalitet [~en ~er]substantiv
normalny (chemia, chemiczny) odnoszący się do stężenia normalnego, określający stężenie normalne	normal
normalny zgodny z normą, uchodzący za taki, jaki powinien być	normal
Normandczyk noun mężczyzna z Normandii	Nordbo [~n ~r]substantiv
Normandia (historia, historyczny, historycznie) (geografia, geograficzny) kraina historyczna w północnej Francji; noun	Normandiesubstantiv
normandzki adjective związany z Normandią, dotyczący Normandii, pochodzący z Normandii	normandisk [~t ~a]adjektiv
normański noun związany z Normanami, dotyczący Normanów	Nordbo [~n ~r]substantiv
normatywny (językoznawstwo, językoznawczy) określający zewnętrzne normy bądź zalecenia językowe adjective	normativ [~t ~a]adjektiv
normatywny adjective określający obowiązujące normy	normativ [~t ~a]adjektiv
normotwórstwo (rzadki, rzadko używany) ustanawianie norm, prawideł, wytycznych (i tym podobne, i temu podobne)	receptbelagd
normować verb ustalać normy	reglera [~de ~t]verb
nornica (zoologia, zoologiczny) drobny, pospolity gryzoń półkuli północnej, prowadzący głównie nocny tryb życia	skogssork
nornik noun	sork [~en ~ar]substantiv
nornik bury (zoologia, zoologiczny) Microtus agrestis Linnaeus, gryzoń z rodziny chomikowatych występujący w całej Palearktyce; noun	åkersork [~en ~ar]substantiv

«<123 >↑

no meaning in Swedish

Your history

Online dictionaries

Might be interested