Polish | Swedish |
---|---|
miecz noun obosieczna broń z długim, prostym metalowym ostrzem; | svärd [~et; pl. ~]substantiv |
miecz Damoklesa noun symbol niepewności losu, nawisłej groźby zatruwającej poczucie beztroski i każdą chwilę szczęścia; | damoklessvärd [~et; pl. ~]substantiv |
miecz świetlny (fantastyka naukowa, ang. „science fiction”) (filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) laserowa biała broń i atrybut rycerzy Jedi w uniwersum „Gwiezdnych wojen”; | |
miecznik (ichtiologia, ichtiologiczny) Xiphias gladius, duża ryba drapieżna z górną szczęką przekształconą w długi szpikulec noun | svärdfisk [~en ~ar]substantiv |
mieczyk (botanika, botaniczny) Gladiolus L., rodzaj roślin z rodziny kosaćcowatych o kwiatach w postaci grona na wzniesionej łodydze; noun | gladiolus [~en; pl. ~ el. ~ar el. gladioler ]substantiv sabellilja [~n -liljor]substantiv |
kto mieczem wojuje, (ten) od miecza ginie jeśli ktoś próbuje kogoś skrzywdzić, to najczęściej sam zostaje poszkodowany, pokonany takimi samymi metodami | alla som tar till svärd ska dödas med svärd |
po mieczu noun | svärdssida [~n -sidor]substantiv |
po mieczu adjective o pokrewieństwie w linii męskiej, ze strony ojca | agnatisk [~t ~a]adjektiv |