Polish-Swedish dictionary »
li meaning in Swedish
| Polish | Swedish |
|---|---|
| lichwiarz (pejoratywnie, pejoratywny) człowiek pożyczający pieniądze na wysoki procent noun | ockrare [~n; pl. ~, best. pl. ockrarna]substantiv |
| lichy (potocznie, potoczny) będący w złym stanie, złej jakości, w złym gatunku adjective | erbarmlig [~t ~a]adjektiv kass [~t ~a]adjektiv skral [~t ~a]adjektiv torftig [~t ~a]adjektiv undermålig [~t ~a]adjektiv urdålig [~t ~a]adjektiv |
| Licja (geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) kraina znajdująca się w południowo-zachodniej części Azji Mniejszej, między Karią a Pamfilią; | |
| lico (budownictwo) zewnętrzna powierzchnia niektórych przedmiotów noun | stråsäd [~en]substantiv |
| lico (budownictwo) zewnętrzna powierzchnia ściany albo bryły budynku | |
| lico (książkowy) (anatomia, anatomiczny) twarz, oblicze, policzek | |
| licytacja (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) publiczna sprzedaż, w której nabywcą zostaje oferujący najwyższą kwotę; noun | auktion [~en ~er]substantiv |
| licytacja (termin karciany) zabieganie o pierwszeństwo w jakiejś fazie gry, o wzięcie, zagranie, wyjście; noun | retning [~en ~ar]substantiv |
| liczba (językoznawstwo, językoznawczy) (gramatyka) w deklinacji: kategoria gramatyczna wynikająca z liczności elementów, które dany wyraz określa noun | numerus [~et; pl. ~]substantiv |
| liczba (matematyka, matematyczny) pojęcie będące w najprostszym przypadku abstrakcyjną reprezentacją liczebności zbioru lub poziomu jakiejś wielkości (np. fizycznej); noun | tal [~et; pl. ~]substantiv |
| liczba grupa o określonej liczebności | numerär [~t, ~a] |
| liczba noun grupa o określonej liczebności | antal [~et; pl. ~]substantiv mängd [~en ~er]substantiv |
| liczba noun zapis liczby (1.1) | tal [~et; pl. ~]substantiv |
| liczba atomowa (fizyka, fizyczny) liczba określająca, ile protonów znajduje się w jądrze danego atomu; noun | atomnummer [-numret; pl. ~, best. pl. -numren]substantiv |
| liczba bogata | |
| liczba całkowita (matematyka, matematyczny) liczba należąca do zbioru liczb naturalnych dodatnich lub zbioru liczb przeciwnych do nich, a także liczba 0; noun | heltal [~et; pl. ~]substantiv |
| liczba doskonała | |
| liczba mnoga (gramatyka) w deklinacji: cecha wyrazu opisującego więcej niż jeden element | plural [~t, ~a] |
| liczba mnoga (gramatyka) w deklinacji: cecha wyrazu opisującego więcej niż jeden element noun | pluralissubstantiv |
| liczba naturalna (matematyka, matematyczny) (rzadki, rzadko używany) liczba z ciągu 1, 2, 3, … | |
| liczba naturalna (matematyka, matematyczny) liczba z ciągu 0, 1, 2, 3, …; | |
| liczba niewymierna (matematyka, matematyczny) liczba rzeczywista niedająca się zapisać w postaci ilorazu liczb całkowitych; | |
| liczba pierwsza (matematyka, matematyczny) liczba naturalna, która ma dokładnie dwa dzielniki naturalne: jedynkę i siebie samą; noun | primtal [~et; pl. ~]substantiv |
| liczba podwójna (gramatyka) w deklinacji: cecha wyrazu opisującego dokładnie dwa elementy, różna od liczby mnogiej; noun | dualis [~en]substantiv |
| liczba pojedyncza (gramatyka) cecha wyrazu oznaczająca, iż odnosi się on do jednej osoby lub jednej rzeczy; | singular [~t, ~a] |
| liczba pojedyncza (gramatyka) cecha wyrazu oznaczająca, iż odnosi się on do jednej osoby lub jednej rzeczy; noun | ental [~et; pl. ~]substantiv |
| liczba porządkowa (matematyka, matematyczny) zwykle w lm: zbiór dobrze uporządkowany, będący kanonicznym reprezentantem pewnej klasy izomorficzności dobrych porządków | |
| liczba porządkowa (oficjalnie) liczba naturalna, używana do określenia pozycji w pewnej kolejności | |
| liczba rzeczywista (matematyka, matematyczny) liczba wymierna (ułamek) lub dowolna liczba pomiędzy liczbami wymiernymi; | |
| liczba urojona (matematyka, matematyczny) liczba, której kwadrat jest liczbą rzeczywistą niedodatnią | |
| liczba wymierna (matematyka, matematyczny) liczba dająca się przedstawić jako ułamek liczb całkowitych; | |
| liczba zespolona (matematyka, matematyczny) liczba postaci a+bi, gdzie a i b to liczby rzeczywiste, a i reprezentuje jednostkę urojoną; | |
| liczbowy noun dotyczący liczb: złożony z liczby, oparty na liczbach lub wyrażony liczbami | antal [~et; pl. ~]substantiv |
| liczby całkowite noun | heltal [~et; pl. ~]substantiv |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »