Polish | Swedish |
---|---|
konkubina (dawniej, dawny) nałożnica noun | konkubin [~en ~er]substantiv |
konkubina (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) kobieta żyjąca z mężczyzną bez zawarcia związku małżeńskiego noun | konkubin [~en ~er]substantiv |
konkubinat związek dwóch osób, podobny do małżeństwa, ale nieformalny z powodu braku rejestracji cywilnej bądź religijnego usankcjonowania; |