Polish | Swedish |
---|---|
koncert noun występ muzyczny instrumentalny, wokalny, bądź wokalno-instrumentalny; | konsert [~en ~er]substantiv |
koncertmistrz (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) główny instrumentalista danej grupy instrumentów w orkiestrze symfonicznej, najczęściej pierwszy skrzypek noun | konsertmästare [~n; pl. ~, best. pl. -mästarna]substantiv |
koncertować verb występować z repertuarem muzyki poważnej | konsertera [~de ~t]verb |