Polish | Swedish |
---|---|
kłopot noun przykra sytuacja, wymagająca reakcji | bekymmer [bekymret; pl. ~, best. pl. bekymren]substantiv problem [~et; pl. ~]substantiv |
kłopotać verb być w trosce i / lub zmartwieniu o coś | ansätta [-satte, -satt, -satt n. -satt, pres. -sätter]verb |
kłopotać sprawiać kłopot | |
kłopotliwy adjective sprawiający kłopot lub wprowadzający w zakłopotanie | besvärlig [~t ~a]adjektiv obekväm [~t ~a]adjektiv |
zakłopotanie noun poczucie braku pewności siebie w kłopotliwej sytuacji | bryderi [~et ~er]substantiv förlägenhet [~en]substantiv |
zakłopotany adjective taki, który wyraża zakłopotanie | besvärad [besvärat ~e]adjektiv brydd [brytt brydda]adjektiv förlägen [förläget förlägna]adjektiv generad [generat ~e]adjektiv osäker [~t osäkra]adjektiv |