Polish-Swedish dictionary »
jar meaning in Swedish
| Polish | Swedish |
|---|---|
| jar (geografia, geograficzny) wydłużona dolina o wąskim dnie i stromych zboczach, powstała najczęściej w wyniku erozyjnego działania wody, rzadziej poprzez aktywność osuwisk; noun | ravin [~en ~er]substantiv |
| jard noun brytyjska i amerykańska miara długości, równa trzem stopom lub 36 calom, albo 0,9144 metra | yard [~en; pl. ~]substantiv |
| jarmark (handel, handlowy) rodzaj targu o znaczeniu ponadlokalnym, stanowiącego miejsce wolnej wymiany towarów handlu dalekosiężnego; noun | marknad [~en ~er]substantiv |
| jarmułka okrągła czapeczka bez daszka, okrywająca tylko czubek głowy, noszona głównie przez Żydów; | |
| jarmuż (botanika, botaniczny) Brassica oleracea var. sabellica L., odmiana botaniczna kapusty warzywnej o mocno pomarszczonych liściach; noun | grönkål [~en]substantiv |
| jarosz noun | vegetarian [~en ~er]substantiv |
| Jarosław (geografia, geograficzny) miasto obwodowe w Rosji, położone nad górną Wołgą; | |
| jarzemka noun | ok [~et; pl. ~]substantiv |
| jarzmo (przenośnie, przenośnia) coś co zniewala i zmusza do ponoszenia ciężarów | |
| jarzmo (zootechnika, zootechniczny) drewniana uprząż zakładana zwierzęciu pociągowemu na kark, szyję, czoło lub rogi; | |
| jarzynowa (potocznie, potoczny) (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) zupa z jarzyn, najczęściej różnych noun | grönsakssoppa [~n -soppor]substantiv |
| jarzynowy noun związany z warzywami, dotyczący warzyw | köksträdgård [~en ~ar]substantiv |
| jarząb (botanika, botaniczny) drzewo lub krzew z rodzaju (2.1) noun | rönn [~en ~ar]substantiv |
| jarząb brekinia (systematyka) (dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) Sorbus torminalis L., gatunek drzewa z rodziny różowatych, występującego w Europie, Azji Mniejszej, na Kaukazie i w Afryce Północnej; | |
| jarząb mączny (systematyka) (dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) Sorbus aria Crantz, gatunek drzewa z rodziny różowatych; | |
| jarząb pospolity (botanika, botaniczny) Sorbus aucuparia L., gatunek ozdobnej rośliny wieloletniej z rodziny różowatych rosnącej jako drzewo lub krzew z pomarańczowoczerwonymi owocami, z których m.in. wyrabia się korale; noun | rönn [~en ~ar]substantiv |
| jarząb szwedzki noun | oxel [~n oxlar]substantiv |
| jarząb zwyczajny (botanika, botaniczny) Sorbus aucuparia L., gatunek pospolitego drzewa lub krzewu z rodziny różowatych o pomarańczowych lub czerwonych owocach; noun | rönn [~en ~ar]substantiv |
| jarząbek (systematyka) (ornitologia, ornitologiczny) Tetrastes bonasia Linnaeus, gatunek eurazjatyckiego ptaka łownego zamieszkującego gęste starodrzewy; noun | järpe [~n järpar]substantiv |
| jarząbek zwyczajny (ornitologia, ornitologiczny) Tetrastes bonasia, gatunek ptaka rodziny kurowatych; noun | järpe [~n järpar]substantiv |
| jarzębina (dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) rodzaj drzewa o małych, czerwonych owocach; noun | rönn [~en ~ar]substantiv |
| jarzębina noun drewno jarzębiny (1.1) | rönn [~en ~ar]substantiv |
| jarzębina noun owoc jarzębiny (1.1) | rönnbär [~et; pl. ~]substantiv |
| bojar (historia, historyczny, historycznie) w dawnej Bułgarii, Rosji i Rusi Kijowskiej członek klasy najbardziej znaczących w państwie feudałów; noun | bojar [~en ~er]substantiv |
| bojarzyn noun | bojar [~en ~er]substantiv |
| dojarka (technologia, technika, techniczny) urządzenie do mechanicznego dojenia zwierząt noun | mjölkmaskin [~en ~er]substantiv |
| dojarka kobieta dojąca zwierzę mleczne | |
| fiducjarny (ekonomia, ekonomiczny) pozbawiony samodzielnej wartości, nie mający oparcia w dobrach materialnych noun | dekret [~et; pl. ~]substantiv |
| kojarzyć verb rozumieć, widzieć związek między danymi elementami lub pojęciami | associera [~de ~t]verb |
| kolejarz noun pracownik kolei | järnvägsman [~nen; pl. -män, best. pl. -männen]substantiv |
| Krasnojarsk (geografia, geograficzny) miasto w Federacji Rosyjskiej na Syberii, stolica Kraju Krasnojarskiego; | |
| muchomor mglejarka (mikologia, mikologiczny) Amanita vaginata, gatunek grzyba z rodziny muchomorowatych o prążkowanej powierzchni kapelusza; | |
| rozkojarzenie (psychologia, psychologiczny) zaburzenie toku myślenia polegające na nieskładnych i nieuzasadnionych przeskokach myśli od jednej treści do drugiej, ujawniające się jako trudność w skupieniu uwagi noun | distraktion [~en ~er]substantiv |
| rozkojarzony zachowujący się lub myślący chaotycznie, nie mogący się skupić | |
| rozkojarzony adjective zachowujący się lub myślący chaotycznie, nie mogący się skupić | disträ [n. sing. obest. obrukl., disträa]adjektiv förströdd [förstrött förströdda]adjektiv förvirrad [förvirrat ~e]adjektiv konfunderad [konfunderat ~e]adjektiv ofokuserad [ofokuserat ~e]adjektiv |
| skojarzenie noun połączenie ze sobą wrażeń, wyobrażeń i innych zjawisk psychicznych w taki sposób, że pojawienie się w świadomości jednych z nich powoduje uświadomienie sobie innych | association [~en ~er]substantiv |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »