Polish-Swedish dictionary »
hol meaning in Swedish
| Polish | Swedish |
|---|---|
| hol (architektura, architektoniczny) duża, reprezentacyjna sala znajdująca się u wejścia do kina, teatru, hotelu, do apartamentów itp. noun | hall [~en ~ar]substantiv |
| Holandia (geografia, geograficzny) kraina historyczna w zachodniej części Królestwa Niderlandów; noun | Hollandsubstantiv |
| Holandia (geografia, geograficzny) państwo w Europie; noun | Hollandsubstantiv Nederländernasubstantiv |
| Holandia Południowa (geografia, geograficzny) (administracja) prowincja Holandii, ze stolicą w Hadze, położona wzdłuż wybrzeża Morza Północnego; | |
| Holandia Północna (geografia, geograficzny) (administracja) prowincja w północno-zachodniej Holandii ze stolicą w Haarlem; | |
| holding (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (ekonomia, ekonomiczny) spółka zarządzająca lub kontrolująca inne przedsiębiorstwa na podstawie umowy lub wykupienie akcji tych firm noun | förvaltningsbolag [~et; pl. ~]substantiv |
| Holender noun człowiek narodowości holenderskiej, obywatel Holandii, mieszkaniec Holandii | nederländare [~n; pl. ~, best. pl. -ländarna]substantiv |
| Holenderka noun kobieta lub dziewczyna narodowości holenderskiej, obywatelka Holandii, mieszkanka Holandii | nederländska [~n -ländskor]substantiv |
| holenderska choroba wiązu noun | almsjuka [~n]substantiv |
| holenderski (językoznawstwo, językoznawczy) główny język Holandii; noun | nederländska [~n -ländskor]substantiv |
| holenderski adjective związany z Holandią, dotyczący Holandii (państwa) | nederländsk [~t ~a]adjektiv |
| holistyczny adjective całościowy, ogólny | holistisk [~t ~a]adjektiv |
| holm (chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu Ho i liczbie atomowej 67; | |
| holocen (geologia, geologiczny) najmłodsza epoka dziejów Ziemi; | |
| holoceński (geologia, geologiczny) związany z holocenem, dotyczący holocenu | |
| Holofernes (biblijny) postać biblijna, wódz babilońskiej armii Nabuchodonozora zdekapitowany przez Judytę; | |
| hologram (optyka, optyczny) fotografia laserowa zapisana jako dwufalowy obraz interferencyjny, postrzegana jako dwa odrębne obrazy trójwymiarowe noun | hologram [~met; pl. ~, best. pl. ~men]substantiv |
| holokaust (historia, historyczny, historycznie) zagłada, całkowite zniszczenie, zwłaszcza prześladowanie i zagłada Żydów europejskich przez hitlerowców w czasie II wojny światowej, (zobacz) Holokaust | |
| holomorficzny | |
| holonim (językoznawstwo, językoznawczy) słowo oznaczające całość złożoną z pewnych części, np. „armia” w stosunku do słowa „dywizja”; | |
| holować verb | förhala [~de ~t]verb |
| holować verb ciągnąć za sobą kogoś lub coś, co nie ma lub nie używa własnego napędu | bogsera [~de ~t]verb |
| holownik (żeglarstwo, żegluga, żeglarski) niewielki, silny i zwrotny statek przystosowany do ciągnięcia większych jednostek; noun | bogserbåt [~en ~ar]substantiv |
| Holsztyn (geografia, geograficzny) kraina położona u nasady Półwyspu Jutlandzkiego, obecnie w całości w Niemczech; | |
| holweg noun | hålväg [~en ~ar]substantiv |
| acetylocholina (biochemia, biochemiczny) neuroprzekaźnik występujący u ludzi i zwierząt, ester kwasu octowego i choliny; | |
| acetylocholinoesteraza (biochemia, biochemiczny) enzym, który rozkłada acetylocholinę na cholinę; | |
| alkohol (chemia, chemiczny) grupa związków chemicznych, pochodnych węglowodoru, w których cząsteczce jeden lub kilka atomów wodoru zastąpiono grupą hydroksylową (-OH); noun | alkohol [~en ~er]substantiv sprit [~en]substantiv |
| alkohol (spożywczy) każdy napój, który zawiera minimum 0,5% alkoholu etylowego; noun | alkohol [~en ~er]substantiv sprit [~en]substantiv |
| alkohol etylowy (biochemia, biochemiczny) popularny związek organiczny z grupy alkoholi pod postacią bezbarwnej cieczy o piekącym smaku, wykorzystywany w różnych gałęziach przemysłu; składnik napojów alkoholowych noun | etylalkohol [~en]substantiv |
| alkohol wysokoprocentowy noun | sprit [~en]substantiv |
| alkoholiczka noun kobieta, która cierpi na alkoholizm | alkoholist [~en ~er]substantiv |
| alkoholiczny noun wywołany alkoholem | alkohol [~en ~er]substantiv |
| alkoholiczny noun związany z alkoholikiem lub alkoholizmem, taki jak u alkoholika | alkoholist [~en ~er]substantiv |
| alkoholik noun osoba, która cierpi na alkoholizm | alkoholist [~en ~er]substantiv |
| alkoholizm (medycyna, medyczny) nałóg alkoholowy, choroba polegająca na odczuwaniu potrzeby picia napojów alkoholowych; noun | alkoholism [~en]substantiv |
| alkoholizm (socjologia, socjologiczny) zjawisko społeczne, groźne w skutkach, polegające na zwiększaniu się liczby osób uzależnionych od alkoholu i pijących nałogowo noun | alkoholism [~en]substantiv |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »