Polish | Swedish |
---|---|
kaleczyć verb | sarga [~de ~t]verb |
kaleczyć noun uszkadzać ciało, zwykle czymś ostrym | giv [~en ~ar]substantiv |
Kalifornijczyk noun mieszkaniec Kalifornii, stanu w Stanach Zjednoczonych | kalifornier [~n; pl. ~]substantiv |
Kameruńczyk noun obywatel lub mieszkaniec Kamerunu | kamerunare [~n; pl. ~, best. pl. kamerunarna]substantiv |
kamienica czynszowa noun okazały budynek z wieloma mieszkaniami do wynajęcia | hyreshus [~et; pl. ~]substantiv |
Kanadyjczyk noun obywatel Kanady | kanadensare [~n; pl. ~, best. pl. kanadensarna]substantiv kanadick [~en ~er]substantiv |
Kanaryjczyk noun mieszkaniec Wysp Kanaryjskich | kanarier [~n; pl. ~]substantiv |
kantończyk mieszkaniec Kantonu | |
karabińczyk (technologia, technika, techniczny) (geologia, geologiczny) (jubilerstwo, jubilerski) rodzaj zaczepu w postaci pierścienia z otwieranym zamkiem z jednej strony, używanego do zaczepiania różnych przedmiotów, np. kluczy, zapinania łańcuszków itp.; noun | karbin [~en ~er]substantiv |
Kartagińczyk (historia, historyczny, historycznie) mieszkaniec Kartaginy adjective | kartagisk [~t ~a]adjektiv |
Kastylijczyk noun mieszkaniec Kastylii | kastilianska [~n kastilianskor]substantiv |
Kaszmirczyk mieszkaniec Kaszmiru | |
Katalończyk noun osoba płci męskiej narodowości katalońskiej, mieszkaniec Katalonii | katalan [~en ~er]substantiv |
Katarczyk noun obywatel Kataru | qatarier [~n; pl. ~]substantiv |
Kenijczyk noun obywatel lub mieszkaniec Kenii | kenyan [~en ~er]substantiv |
kilończyk mieszkaniec Kilonii | |
Kiribatyjczyk noun obywatel Kiribati | kiribatier [~n; pl. ~]substantiv |
kobczyk | |
koczowniczy adjective związany z koczownictwem i koczownikami, polegający na ciągłej zmianie miejsca pobytu | kringströvandeadjektiv |
kolczyk noun ozdoba zawieszana w przekłutej skórze, np. na płatkach uszu, | örhänge [~t ~n]substantiv |
Kolumbijczyk noun obywatel Kolumbii | colombian [~en ~er]substantiv |
komasować, łączyć verb | arrondera [~de ~t]verb |
Komoryjczyk noun obywatel Komorów | komorier [~n; pl. ~]substantiv |
kończyć dochodzić do końca, wyczerpywać się | |
kończyć verb dochodzić do końca, wyczerpywać się | tryta [tröt, trutit, pres. tryter]verb |
kończyć mieć koniec, zakończenie | |
kończyć przerywać jakiś stan | |
kończyć wykonywać coś, co zostało zaczęte, do końca | avsluta [~de, ~t] sluta [~de, ~t] |
kończyć zrywać z czymś, przestawać coś robić |