Polish | Swedish |
---|---|
bruk noun nawierzchnia ulicy lub drogi wyłożona kamieniem naturalnym lub kostką; | gatubeläggning [~en ~ar]substantiv |
brukiew (botanika, botaniczny) roślina jadalna lub pastewna z gatunku Brassica napus var. rapifera L.; noun | kålrot [~en -rötter]substantiv |
brukowiec noun | kullersten [~en ~ar]substantiv |
Bruksela (geografia, geograficzny) stolica Belgii; | |
brukselczyk mieszkaniec Brukseli | |
brukselka (spożywczy) (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) odmiana kapusty warzywnej; noun | brysselkål [~en]substantiv |
dobrymi chęciami jest piekło wybrukowane mając dobre intencje można czasem wyrządzić coś złego | |
zbrukać verb | besudla [~de ~t]verb |