Polish | Swedish |
---|---|
brak noun fakt nieistnienia czegoś | brist [~en ~er]substantiv |
brak miesiączki (medycyna, medyczny) objaw chorobowy polegający na zaniku miesiączki z powodów innych niż fizjologiczne; | |
brakować verb być w zbyt małej ilości lub liczbie, nie wystarczać | fattas [fattades fattats]verb saknas [saknades saknats]verb tryta [tröt, trutit, pres. tryter]verb |
brakować piątej klepki w głowie | |
brakteat (historia, historyczny, historycznie) (numizmatyka, numizmatyczny) jednostronnie bita moneta w średniowiecznej Europie; noun | brakteat [~en ~er]substantiv |
wybrakowany adjective taki, który ma usterki, braki, defekty; wadliwy, niepełnowartościowy | bristfällig [~t ~a]adjektiv |
z braku laku dobry kit z braku czegoś lepszego, trzeba zadowolić się czymkolwiek | |
zabraknąć verb | svika [svek, svikit, sviken sviket svikna, pres. sviker]verb |
żebrak noun ten, kto żebrze | tiggare [~n; pl. ~, best. pl. tiggarna]substantiv |