Polish-Swedish dictionary »

aron meaning in Swedish

PolishSwedish
Aron imię męskie;

Aaron

Aron

aronia (botanika, botaniczny) Aronia, krzew o małych, białych lub czerwonych kwiatach i drobnych, granatowych lub czerwonych owocach o słodko-cierpkim smaku;

aronia

Aronowa broda (dawniej, dawny) (botanika, botaniczny) (ludowy) obrazki, Arum L.

Arons skägg

Aaron (biblijny) postać biblijna, brat Mojżesza;

Aaron

Aron

Aaron imię męskie;

Aron

baron noun
niski tytuł arystokratyczny;

baron [~en ~er]substantiv

baronostwo godność barona

baroni

baronostwo włości podległe baronowi

baroni

baronostwo zbiorowość baronów

baroni

baronowa noun
żona barona

baronessa [~n baronessor]substantiv

baronowski adjective
związany z osobą lub tytułem barona, baronostwem

friherrlig [~t ~a]adjektiv

Charon (astronomia, astronomiczny) naturalny satelita Plutona;

Charon

Charon (mitologia, mitologiczny) przewoźnik dusz zmarłych występujący w mitologii greckiej i etruskiej;

Charon

fanfaron (przestarzałe, przestarzały) człowiek zarozumiały, pyszny, butny
noun

skrytmåns [~en ~ar]substantiv

Garonna (geografia, geograficzny) rzeka w południowo-zachodniej Francji;

Garonne

makaron (spożywczy) (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) półprodukt żywnościowy wytwarzany z ciasta zagniecionego z mąki, wody i soli;
noun

pasta [~n pastor]substantiv

makaron ryżowy (spożywczy) makaron pszenny w kształcie ziaren ryżu lub jęczmienia

risoni

makaronik (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) rodzaj ciastka przyrządzanego z białek jaj, cukru pudru i mielonych migdałów;
noun

makron [~en ~er]substantiv

maszkaron (architektura, architektoniczny) ozdobny detal architektoniczny w kształcie głowy;

maskaron

paronim (językoznawstwo, językoznawczy) wyraz kojarzący się z innym ze względu na podobieństwo brzmienia, ale odmienny pod względem znaczeniowym;

paronym

paronomazja (językoznawstwo, językoznawczy) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) zestawienie wyrazów podobnie brzmiących o różnych znaczeniach;
noun

ordlek [~en ~ar]substantiv

staroniderlandzki używany, powstały, dziejący się w dawnych Niderlandach; pochodzący, wywodzący się z dawnych Niderlandów

fornnederländsk

staroniemiecki adjective
używany, powstały, dziejący się w dawnych Niemczech; pochodzący, wywodzący się z dawnych Niemiec

forntysk [~t ~a]adjektiv

staronordyjski (językoznawstwo, językoznawczy) język staronordyjski;

fornnordiska

staronordyjski adjective
związany z językami, zwyczajami lub czasami staronordyjskimi, dotyczący języków, zwyczajów lub czasów staronordyjskich

fornnordisk [~t ~a]adjektiv

staronorweski używany, powstały, dziejący się w dawnej Norwegii; pochodzący, wywodzący się z dawnej Norwegii

fornnorsk

szaroniebieski adjective
koloru szarego o odcieniu niebieskim

gråblå [-blått, best. och pl. ~ el. ~a]adjektiv