Polish-Latin dictionary »

zakon meaning in Latin

PolishLatin
zakon (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) organizacja religijna osób duchownych lub świeckich związanych ślubami, działająca według ścisłych reguł, realizująca określone przez Kościół cele religijne, gospodarcze, polityczne lub militarne;
noun

ōrdōnoun

zakon żebraczy (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) zakon o surowej regule zabraniającej posiadania majątku, utrzymujący się z pracy i z dobrowolnych datków zbieranych głównie podczas kwest;
noun

ōrdō mendīcānsnoun

zakonnica (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) członkini zakonu żeńskiego
noun

monacha [monachae]noun

zakonnik (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) członek męskiego zgromadzenia zakonnego;
noun

monachus [monachi]noun

zakonny adjective
związany z zakonem, odnoszący się do zakonu

castus [castus]adjective

zakonodawca (przestarzałe, przestarzały) prawodawca
noun

legislator [legislatoris]noun

zakonodawca (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) założyciel wspólnoty zakonnej
noun

auctor [auctoris]noun