Polish | Latin |
---|---|
stawiać verb budować | struereverb |
stawiać verb kupić coś komuś, dawać za darmo – najczęściej alkohol | emōverb |
stawiać verb określać przedmiot swojego zakładu | sponsiōverb |
stawiać verb określać sumę pieniędzy, którą wnosi się do zakładu | pālusverb |
stawiać verb przybywać na żądanie | venireverb |
stawiać verb tak przemieszczać przedmiot, by stał | perpetior [perpeti, perpessus sum]verb |
stawiać verb umieszczać coś gdzieś | posthabeōverb |
przedstawiać verb zapoznawać kogoś z kimś, prezentować komuś kogoś | introduco [introducere, introduxi, introductus]verb |
przestawiać verb zmieniać położenie czegoś | migratio [migrationis]verb |
ustawiać verb o namiocie: rozbić | bitumen [bituminis]verb |
ustawiać verb powodować określone działanie mechanizmu, urządzenia | status [status]verb |
ustawiać verb umieszczać kogoś, coś w określonej pozycji | posthabeōverb |
wstawiać (potocznie, potoczny) zaczynać gotowanie verb | induōverb |
wstawiać verb dopisywać do tekstu | insĕrĕreverb |
wstawiać verb osadzać w czymś brakujące lub dodatkowe części | insĕrĕreverb |
wstawiać verb umieszczać coś w czym, na ogół w pozycji pionowej | locōverb |
wystawiać (teatrologia, teatr, teatrologiczny, teatralny) o sztuce: grać przed publicznością verb | scaena [scaenae]verb |
wystawiać verb kłaść coś na widoku, pokazywać | exhibeōverb |
wystawiać verb oceniać | do [dare, dedi, datus]verb |
wystawiać verb umieszczać na zewnątrz | exstinguōverb |
zastawiać verb pokrywać jakieś miejsce, stawiając tam dużo rzeczy | stīpōverb |
zastawiać verb przekazywać w zastaw | latro [latronis]verb |
zastawiać verb uniemożliwiać dostęp do czegoś poprzez stawianie siebie lub czegoś | officio [officere, offeci, offectus]verb |
zastawiać verb urządzać zasadzkę, umieszczać pułapkę, sieci, itp. | status [status]verb |
zestawiać (medycyna, medyczny) złączać końce złamanej kości verb | status [status]verb |
zestawiać verb składać w całość | ascendereverb |
zestawiać verb ustalać podobieństwa i różnice | comparareverb |
zostawiać verb kłaść, opuszczać coś w jakimś miejscu i odchodzić, nie biorąc tego ze sobą | desero [deserere, deserui, desertus]verb |
zostawiać verb odchodzić od kogoś, porzucać go (najczęściej w aspekcie dokonanym) | deserereverb |
zostawiać verb przeznaczać coś dla kogoś po swojej śmierci (najczęściej w aspekcie dokonanym) | desero [deserere, deserui, desertus]verb |