Polish | Latin |
---|---|
sposobić (przestarzałe, przestarzały) czynić samego siebie czymś lub jakimś verb | doceo [docere, docui, doctus]verb |
sposobić (przestarzałe, przestarzały) uczyć, kształcić kogoś do czegoś verb | doceo [docere, docui, doctus]verb |
sposobić (przestarzałe, przestarzały) urządzać, przygotowywać coś verb | parōverb |
przysposobić (dawniej, dawny) przygotować coś do użytku verb | adaptōverb |
przysposobić (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) przyjąć do rodziny cudze dziecko, uznając je za swoje verb | asciscōverb |
przysposobić verb wyszkolić kogoś w czymś lub uczynić kogoś zdatnym do czegoś | agmen [agminis]verb |