pęd meaning in Latin

Polish	Latin
pęd (botanika, botaniczny) nadziemna część rośliny składająca się z łodygi, liści, pączków, kwiatów i owoców; noun	germen [germinis]noun
pęd noun szybkie posuwanie się naprzód, szybki ruch, szybki bieg	animus [animi]noun
pęd noun wewnętrzna potrzeba, zamiłowanie do czegoś, wzmożona chęć dążenia do czegoś	impellōnoun
pędzel (sztuka) (technologia, technika, techniczny) narzędzie składające się z pęczka włosia osadzonego na trzonku, służące m.in. do malowania; noun	penicillumnoun
pędzel do golenia (higiena, higieniczny) (fryzjerstwo, fryzjerski) pędzel używany do wyrabiania i nakładania pianki podczas golenia noun	melesnoun
pędzić verb poganiać stado zwierząt	impellōverb
pędzić verb poruszać się bardzo szybko w pewnym kierunku	adaestuōverb
pędzić verb wytwarzać bimber	coquo [coquere, coxi, coctus]verb
moczopędny adjective taki, który wywołuje wydzielanie moczu lub zwiększenie jego objętości	mictoriusadjective
napęd (technologia, technika, techniczny) urządzenie służące do nadawania ruchu jakiemuś mechanizmowi noun	impellōnoun
napęd noun coś, co pobudza kogoś lub coś do działania	impellōnoun
napędzać verb powodować funkcjonowanie jakiegoś mechanizmu, wprawiać w ruch	impellōverb
popęd (psychologia, psychologiczny) wewnętrzny mechanizm motywacyjny, uwarunkowany biologicznie, służący zaspokajaniu podstawowych potrzeb i przetrwaniu organizmu noun	instinctus [instincta, instinctum]noun
popędliwy adjective charakteryzujący się popędliwością, porywczością, impulsywnością	festīnusadjective
popędzać verb oddalać się pędem	adaestuōverb
popędzać verb skłaniać do pośpiesznego wykonywania czegoś	adaestuōverb
popędzać verb zmuszać do ruchu w określonym kierunku	impellōverb
rozpęd noun nabieranie coraz większej szybkości	alces [alcis]noun
wypędzać verb wyprowadzać z jakiegoś miejsca w celu dotarcia do innego, określonego	agereverb
wypędzać verb zmuszać do opuszczenia jakiegoś miejsca	exigōverb

↑

pęd meaning in Latin

Your history

Online dictionaries

Might be interested