Polish-Latin dictionary »

liczba meaning in Latin

PolishLatin
liczba (matematyka, matematyczny) pojęcie będące w najprostszym przypadku abstrakcyjną reprezentacją liczebności zbioru lub poziomu jakiejś wielkości (np. fizycznej);
noun

numerus [numeri]noun

liczba noun
zapis liczby (1.1)

numerus [numeri]noun

liczba atomowa (fizyka, fizyczny) liczba określająca, ile protonów znajduje się w jądrze danego atomu;
noun

numerus atomicusnoun

liczba całkowita (matematyka, matematyczny) liczba należąca do zbioru liczb naturalnych dodatnich lub zbioru liczb przeciwnych do nich, a także liczba 0;
noun

numerus integernoun

liczba mnoga (gramatyka) w deklinacji: cecha wyrazu opisującego więcej niż jeden element
noun

multitudo [multitudinis]noun

pluralis [pluralis, plurale]noun

liczba niewymierna (matematyka, matematyczny) liczba rzeczywista niedająca się zapisać w postaci ilorazu liczb całkowitych;
noun

numerus irrationalisnoun

liczba pierwsza (matematyka, matematyczny) liczba naturalna, która ma dokładnie dwa dzielniki naturalne: jedynkę i siebie samą;
noun

numerus primusnoun

liczba podwójna (gramatyka) w deklinacji: cecha wyrazu opisującego dokładnie dwa elementy, różna od liczby mnogiej;
noun

dualisnoun

liczba pojedyncza (gramatyka) cecha wyrazu oznaczająca, iż odnosi się on do jednej osoby lub jednej rzeczy;
noun

singularis [singularis, singulare]noun

liczba urojona (matematyka, matematyczny) liczba, której kwadrat jest liczbą rzeczywistą niedodatnią
noun

numerus imaginariusnoun

liczba wymierna (matematyka, matematyczny) liczba dająca się przedstawić jako ułamek liczb całkowitych;
noun

numerus rationalisnoun