Polish | Latin |
---|---|
ślad noun oznaka przejścia, przejechania, przelotu kogoś lub czegoś | vestigium [vestigi(i)]noun |
dźwiękonaśladowczy (językoznawstwo, językoznawczy) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) naśladujący dźwięki lub odgłosy natury adjective | onomatopoeticusadjective |
dźwiękonaśladownictwo (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (zobacz) onomatopeja noun | onomatopoeïanoun |
naśladowanie noun wzorowanie się w postępowaniu, działaniu na zachowaniu innych, postępowanie w sposób podobny jak robią coś inni | imitatio [imitationis]noun |
naśladować verb powtarzać po kimś jakąś czynność | aemulor [aemulari, aemulatus sum]verb |
naśladowca noun osoba, która kogoś naśladuje, wzoruje się na kimś | imitātornoun |
naśladownictwo noun naśladowanie kogoś, wzorowanie się na kimś | imitamentum [imitamenti]noun |
pośladek (anatomia, anatomiczny) jeden z dwóch umięśnionych obszarów z tyłu ciała między kręgosłupem a udami; noun | natis [natis]noun |
prześladować verb nieustannie niepokoić | apīscorverb |
prześladować verb wyrządzać krzywdy, stale czynić przeszkody czy szykany | apīscorverb |
prześladowca noun osoba, która nieustannie sprawia komuś przykrość, robi krzywdę, nęka drugą osobę | persecutor [persecutoris]noun |
w ślad za (idąc, podążając) za kimś adjective | deinceps [(gen.), deincipis]adjective |