Polish-German dictionary »
wierzyciel meaning in German
| Polish | German |
|---|---|
| wierzyciel (potocznie, potoczny) osoba lub instytucja, od której pożyczone zostały pieniądze noun | Gläubiger | KreditorSubstantiv |
| wierzyciel (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) osoba fizyczna lub prawna, która może żądać spełnienia świadczenia od innej osoby, z którą łączy ją stosunek zobowiązaniowy; noun | Gläubiger | KreditorSubstantiv |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »