Polish-German dictionary »
rozpacz meaning in German
| Polish | German |
|---|---|
| rozpacz noun silne uczucie wyrażające bezsilność i zwątpienie | die Verzweiflung [der Verzweiflung; die Verzweiflungen]Substantiv |
| rozpaczać verb pogrążać się w rozpaczy, bardzo nad czymś ubolewać, cierpieć | verzweifeln [verzweifelte; hat/ist verzweifelt]Verb |
| rozpaczliwy adjective pełen rozpaczy, wyrażający czyjąś rozpacz | aussichtslos [aussichtsloser; am aussichtslosesten]Adjektiv |
| rozpaczliwy adjective skrajnie niekorzystny, beznadziejny | abgrundtiefAdjektiv |
| zrozpaczony adjective wyrażający rozpacz | verzweifelt [verzweifelter; am verzweifeltsten]Adjektiv |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »