Polish-German dictionary »
porucznik meaning in German
| Polish | German |
|---|---|
| porucznik (wojskowość, wojskowy) jeden z oficerskich stopni wojskowych; noun | Oberleutnant | LeutnantSubstantiv |
| porucznik (wojskowość, wojskowy) oficer mający stopień wojskowy porucznika (1.1) noun | der Oberleutnant [des Oberleutnants; die Oberleutnants]Substantiv |
| komandor podporucznik noun stopień oficerski w marynarce wojennej odpowiadający majorowi; | der Korvettenkapitän [des Korvettenkapitäns; die Korvettenkapitäne]Substantiv |
| komandor porucznik noun stopień oficerski w marynarce wojennej odpowiadający podpułkownikowi; | der Fregattenkapitän [des Fregattenkapitäns; die Fregattenkapitäne]Substantiv |
| podporucznik noun najniższy stopień oficerski | PodporutschikSubstantiv |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »