Polish-German dictionary »
orbita meaning in German
| Polish | German |
|---|---|
| orbita (astronomia, astronomiczny) tor ciała krążącego lub przelatującego obok innego ciała, zakrzywiony w wyniku ich wzajemnego przyciągania; noun | Umlaufbahn | OrbitSubstantiv |
| orbital (fizyka, fizyczny) (chemia, chemiczny) (potocznie, potoczny) obszar pokazujący na najbardziej prawdopodobne położenie elektronu w atomie bądź cząsteczce noun | OrbitalSubstantiv |
| orbital (fizyka, fizyczny) (chemia, chemiczny) rozwiązanie równania Schrödingera opisujące zachowanie elektronu w atomie bądź cząsteczce noun | OrbitalSubstantiv |
| orbitalny (astronomia, astronomiczny) dotyczący orbity, powiązany z orbitą, znajdujący się na orbicie adjective | orbitalAdjektiv |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »