ość meaning in German
| Polish | German |
|---|---|
| delikatność noun cecha tego, co jest delikatne | das Zartgefühl [des Zartgefühls; —]Substantiv |
| dobitność noun cecha tego, co jest dobitne, wyraziste, niepozostawiające wątpliwości | der Nachdruck [des Nachdruck(e)s; die Nachdrucke]Substantiv |
| dobroczynność noun działalność polegająca na bezinteresownym niesieniu pomocy potrzebującym | Wohltätigkeit | MildtätigkeitSubstantiv |
| dochodowość noun | die Rentabilität [der Rentabilität; —]Substantiv |
| dogodność noun korzystna okoliczność | der Vorteil [des Vorteil(e)s; die Vorteile]Substantiv |
| dogodność noun warunki dające poczucie zaspokojenia potrzeb | Annehmlichkeit | BequemlichkeitSubstantiv |
| dojrzałość (rzeczownik odprzymiotnikowy) od: dojrzały noun | die Reife [der Reife; —]Substantiv |
| dokładność noun cecha tego, co dokładne | die Genauigkeit [der Genauigkeit; —]Substantiv |
| dokładność noun staranność, dbałość | die Genauigkeit [der Genauigkeit; —]Substantiv |
| dolegliwość noun choroba, schorzenie, problem zdrowotny | das Leiden [des Leidens; die Leiden]Substantiv |
| doniosłość (rzeczownik odprzymiotnikowy) od: doniosły noun | der Belang [des Belang(e)s; die Belange]Substantiv |
| dorosłość noun cecha tego, co dorosłe | das ErwachsenenalterSubstantiv |
| doskonałość noun szczyt, zupełność, brak jakiejkolwiek wady, niedostatku lub możliwości ulepszenia; | die Vollkommenheit [der Vollkommenheit; die Vollkommenheiten]Substantiv |
| dostępność noun możliwość dostania się do czegoś, możliwość dojścia gdzieś | die Zugänglichkeit [der Zugänglichkeit; die Zugänglichkeiten]Substantiv |
| dostępność noun łatwość nawiązania kontaktu z inną osobą | Aufgeschlossenheit | Umgänglichkeit | ZugänglichkeitSubstantiv |
| dostępność noun łatwość zdobycia czegoś | |
| dostępność noun łatwość zrozumienia | die Verständlichkeit [der Verständlichkeit; —]Substantiv |
| dość adverb tyle, ile być powinno, wystarczająco dużo | genugAdverb |
| dość adjective w pewnym stopniu; w sposób wystarczający, w miarę | ziemlich [ziemlicher; am ziemlichsten]Adjektiv |
| dość interjection wykrzyknienie oznaczające zakaz, stanowczą prośbę o zaprzestanie jakiegoś działania | genugInterjection |
| drażliwość noun cecha tego, kto jest drażliwy, kogo łatwo rozdrażnić | die Gereiztheit [der Gereiztheit; —]Substantiv |
| drobność | |
| duchowość noun to, co duchowe, co odnosi się do życia wewnętrznego człowieka | die Spiritualität [der Spiritualität; die Spiritualitäten]Substantiv |
| duszność (medycyna, medyczny) subiektywne poczucie ograniczenia oddechu; noun | die Atemnot [der Atemnot]Substantiv |
| duszność (odprzymiotnikowy) cecha tego, co jest duszne noun | die Schwüle [der Schwüle; —]Substantiv |
| dwoistość noun składanie się z dwóch części, aspektów | die Dualität [der Dualität; —]Substantiv |
| dwujęzyczność (językoznawstwo, językoznawczy) posługiwanie się dwoma językami noun | die Zweisprachigkeit [der Zweisprachigkeit; —]Substantiv |
| dwulicowość noun cecha kogoś, kto swoje zachowanie zmienia w zależności od sytuacji i osób, z którymi się styka | das Doppelspiel [des Doppelspiel(e)s; die Doppelspiele]Substantiv |
| dwunożność | |
| dwupostaciowość (biologia, biologiczny) zróżnicowanie w morfologii samicy i samca tego samego gatunku; noun | GeschlechtsdimorphismusSubstantiv |
| dwuznaczność (odprzymiotnikowy) cecha tego, co jest dwuznaczne; cecha tych, którzy są dwuznaczni noun | das Durcheinander [des Durcheinanders; die Durcheinander]Substantiv |
| dwójakość phrase | die Ambivalenz [der Ambivalenz; die Ambivalenzen]Phrase |
| dwówartościowość phrase | die Ambivalenz [der Ambivalenz; die Ambivalenzen]Phrase |
| dysfunkcyjność noun cecha tego, co dysfunkcyjne | DysfunktionalitätSubstantiv |
| działalność noun zorganizowany zespół działań, aktywności podjętych w określonym celu i mających jasno określony zakres | die Tätigkeit [der Tätigkeit; die Tätigkeiten]Substantiv |
| działalność gospodarcza noun | das Gewerbe [des Gewerbes; die Gewerbe]Substantiv |
| dziedziczność (biologia, biologiczny) zespół procesów zachodzących podczas powstawania i rozwoju osobniczego organizmów, prowadzący do odtwarzania cech organizmów rodzicielskich; noun | HeritabilitätSubstantiv |
| dziedziczność (historia, historyczny, historycznie) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) przekazywalność czegoś na podstawie spadku lub następstwa po przodkach noun | HeritabilitätSubstantiv |
| dziedziczność noun cecha tego, co jest dziedziczne | HeritabilitätSubstantiv |
| dzielność noun cnota bycia śmiałym i walecznym | FähigkeitenSubstantiv |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »