Polish | German |
---|---|
mienie noun ogół rzeczy stanowiących czyjąś własność; | Gut | HabeSubstantiv |
brzmienie noun zespół cech dźwiękowych danego instrumentu, sprzętu lub głosu | der Klang [des Klang(e)s; die Klänge]Substantiv |
czyste sumienie noun poczucie, że zachowało się w sposób właściwy moralnie i uczciwy | eine saubere Weste habenSubstantiv |
imieniem | |
Kamieniec Podolski (geografia, geograficzny) (administracja) miasto rejonowe na Ukrainie, położone w obwodzie chmielnickim nad Smotryczem; noun | Kamjanez-PodilskyjSubstantiv |
karmienie (rzeczownik odczasownikowy) od karmić, nazwa czynności bezpośredniego podawania żywności noun | die Fütterung [der Fütterung; die Fütterungen]Substantiv |
mieć czyste sumienie | |
nadmienienie (rzeczownik odczasownikowy) od nadmienić noun | die Erwähnung [der Erwähnung; die Erwähnungen]Substantiv |
niedokarmienie noun | die Unterernährung [der Unterernährung; —]Substantiv |
nieporozumienie noun pomyłka wynikła z niewłaściwego zrozumienia słów, sytuacji | das Missverständnis [des Missverständnisses; die Missverständnisse]Substantiv |
o rzut kamieniem adverb niedaleko, w pobliżu, bliziutko | der Katzensprung [des Katzensprung(e)s; die Katzensprünge]Adverb |
obejmować ramieniem verb | umfangen [umfing; hat umfangen]Verb |
odmieniec jaskiniowy (zoologia, zoologiczny) Proteus anguinus, gatunek płaza ogoniastego zamieszkujący jaskinie na Półwyspie Bałkańskim; noun | der Olm [des Olm(e)s; die Olme]Substantiv |
porozumienie noun | die Abrede [der Abrede; die Abreden]Substantiv |
porozumienie noun dokument potwierdzający uzgodnione warunki | Abkommen [kam ab; ist abgekommen]Substantiv |
porozumienie noun uzgodnienie, zgoda | Abkommen [kam ab; ist abgekommen]Substantiv |
porozumienie noun wzajemne zrozumienie | die Einigung [der Einigung; die Einigungen]Substantiv |
porozumienie paryskie | |
powiadomienie noun danie komuś znać o czymś, przekazanie wiadomości, przekazanie do informacji | die Nachricht [der Nachricht; die Nachrichten]Substantiv |
promienie katodowe (fizyka, fizyczny) strumień elektronów biegnący od katody do anody w rurze do wyładowań elektrycznych wypełnionej rozrzedzonym gazem noun | der Elektronenstrahl [des Elektronenstrahl(e)s; die Elektronenstrahlen]Substantiv |
promieniec | |
promienieć verb wyrażać jakiś pozytywny stan swoim wyglądem, postawą | die Breite [der Breite; die Breiten]Verb |
promienieć verb świecić się, błyszczeć, odbijać światło | die Breite [der Breite; die Breiten]Verb |
przemienienie | |
przemienienie noun nadanie nowej funkcji lub przyjęcie odmiennej postaci | die Umgestaltung [der Umgestaltung; die Umgestaltungen]Substantiv |
Przemienienie Pańskie (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) uroczystość katolicka obchodzona 6 sierpnia noun | Verklärung des HerrnSubstantiv |
Przemienienie Pańskie (teologia, teologiczny) ukazanie się Chrystusa odmienionego na Taborze wybranym apostołom; noun | Verklärung des HerrnSubstantiv |
rozumienie noun sposób pojmowania, sposób traktowania czegoś | begreifen [begriff; hat begriffen]Substantiv |
rozumienie noun zakres, w jakim ktoś coś rozumie | Verstehen [verstand; hat verstanden] (auf mit Akkusativ)Substantiv |
rumieniec noun czasowe różowe zabarwienie policzków | die Aufwallung [der Aufwallung; die Aufwallungen]Substantiv |
skamienieć verb zamienić się w kamień | versteinern [versteinerte; hat/ist versteinert]Verb |
spać kamieniem | |
sumienie noun wewnętrzne odczucie pozwalające rozróżniać dobro i zło | das Gewissen [des Gewissens; die Gewissen]Substantiv |
ujarzmienie noun pokonanie kogoś | die Unterwerfung [der Unterwerfung; die Unterwerfungen]Substantiv |
uruchomienie phrase | die Inbetriebnahme [der Inbetriebnahme; die Inbetriebnahmen]Phrase |
uziemienie noun | die Erde [der Erde; die Erden]Substantiv |
współbrzmienie (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) jednoczesne brzmienie dźwięków noun | die Eintracht [der Eintracht; —]Substantiv |
zawiadomienie noun wypowiedź pisemna zawiadamiająca (pismo, list); | die Benachrichtigung [der Benachrichtigung; die Benachrichtigungen]Substantiv |
zaćmienie (astronomia, astronomiczny) zjawisko pozornego znikania ciała niebieskiego wywołane przez jego przesłanianie lub wejście w cień; noun | Finsternis | EklipseSubstantiv |
zaćmienie Księżyca noun | die Mondfinsternis [der Mondfinsternis; die Mondfinsternisse]Substantiv |