Polish-German dictionary »

kultura meaning in German

PolishGerman
kultura (biologia, biologiczny) sztuczna hodowla mikroorganizmów, komórek lub tkanek
noun

die Kultur [der Kultur; die Kulturen]Substantiv

kultura noun
całokształt dorobku materialnego i duchowego danej społeczności lub całej ludzkości

die Kultur [der Kultur; die Kulturen]Substantiv

kultura noun
umiejętność obcowania z ludźmi

die Kultur [der Kultur; die Kulturen]Substantiv

kultura abwilska

Abbevillien

kultura aszelska

Acheuléen

kultura azylska

Azilien

kultura języka phrase

die Sprachkultur [der Sprachkultur; die Sprachkulturen]Phrase

kultura językowa phrase

die Sprachkultur [der Sprachkultur; die Sprachkulturen]Phrase

kultura masowa noun
odmianą kultury, której podstawowym celem jest zaspokojenie potrzeb i gustów masowej publiczności;

PopkulturSubstantiv

kultura mowy phrase

die Sprachkultur [der Sprachkultur; die Sprachkulturen]Phrase

kultura słowa phrase

die Sprachkultur [der Sprachkultur; die Sprachkulturen]Phrase

kulturalny adjective
dotyczący kultury, szerzący kulturę

die Kultur [der Kultur; die Kulturen]Adjektiv

kulturalny adjective
taki, który odznacza się kulturą, wykształceniem, dobrym wychowaniem

manierlich [manierlicher; am manierlichsten]Adjektiv

agrokultura noun

die Agrikultur [der Agrikultur; die Agrikulturen]Substantiv

agrykultura noun

die Agrikultur [der Agrikultur; die Agrikulturen]Substantiv

akulturacja (socjologia, socjologiczny) przyjęcie przez osobę lub grupę kultury innej grupy
noun

die Akkulturation [der Akkulturation; die Akkulturationen]Substantiv

akwakultura (ekologia, ekologiczny) (rybołówstwo, rybacki) forma gospodarki ludzkiej, mająca na celu zwiększenie pozyskiwania żywności (rzadziej innych produktów) ze środowiska wodnego;
noun

die Aquakultur [der Aquakultur; die Aquakulturen]Substantiv

cyberkultura (neologizm) kultura wieku informacji, ogół działań związanych ze światem komputerów, Internetu, multimediów itp.;
noun

NetzkulturSubstantiv

język kulturalny noun

die Kultursprache [der Kultursprache; die Kultursprachen]Substantiv

monokultura noun
system wieloletniego uprawiania tego samego gatunku roślin na określonym gruncie;

die Monokultur [der Monokultur; die Monokulturen]Substantiv

niekulturalny adjective
cechujący się brakiem kultury

unkultiviert [unkultivierter; am unkultiviertesten]Adjektiv

permakultura (ochrona środowiska) (ekologia, ekologiczny) idea inspirowania się naturą i korzystanie z zasad w niej funkcjonujących – projektowania ekologicznego, które tworzy zrównoważoną architekturę i samoregulujące się systemy rolnictwa na wzór ekosystemów naturalnych itp.;
noun

PermakulturSubstantiv

rewolucja kulturalna (historia, historyczny, historycznie) ruch społeczno-polityczny w Chinach;
noun

Große Proletarische KulturrevolutionSubstantiv

subkultura (socjologia, socjologiczny) zespół zjawisk kulturowych, częściowo autonomiczny wobec kultury dominującej tworzone przez jakąś grupę osób;
noun

die Subkultur [der Subkultur; die Subkulturen]Substantiv