Polish-German dictionary »

fe meaning in German

PolishGerman
fermentowanie noun
poddawanie lub uleganie fermentacji

Gähren | GährungSubstantiv

fermion (fizyka, fizyczny) cząstka elementarna o połówkowym spinie;
noun

das Fermion [des Fermions; die Fermionen]Substantiv

feromon (biochemia, biochemiczny) substancja chemiczna wabiąca osobników płci przeciwnej;
noun

PheromonSubstantiv

Ferrara (geografia, geograficzny) miasto w północnych Włoszech, w regionie Emilia-Romania;
noun

FerraraSubstantiv

ferrari (motoryzacja) samochód marki Ferrari;
noun

FerrariSubstantiv

ferrofluid noun
substancja magnetyczna w postaci płynu;

FerrofluidSubstantiv

ferwor noun
gorliwość, uniesienie

die Begeisterung [der Begeisterung; die Begeisterungen]Substantiv

fes (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) dźwięk f obniżony o półton;
noun

der Fes [des Fes(es); die Fes(e)] (Verwandte Form: Fez) ((in den arabischen Ländern von Männern getragene) kappenartige Kopfbedeckung aus rotem Filz in Form eines Kegelstumpfes (mit einer Quaste))Substantiv

feses (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) dźwięk f obniżony o cały ton;
noun

FesesSubstantiv

fest adjective

fest [fester; am festesten]Adjektiv

festiwal noun
impreza artystyczna, często cykliczna, połączona z konkursem

das Festival [des Festivals; die Festivals]Substantiv

festyn noun
publiczna impreza urządzona w związku z jakąś uroczystością

das Volksfest [des Volksfest(e)s; die Volksfeste]Substantiv

feta (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) rodzaj greckiego sera (zwykle owczego), o słonym smaku;
noun

FetaSubstantiv

feta noun
huczna uroczystość

die Party [der Party; die Partys]Substantiv

fetor noun

der Gestank [des Gestank(e)s; —]Substantiv

fetysz (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (ezoteryka) magiczny przedmiot będący obiektem kultu, amulet, talizman
noun

der Fetisch [des Fetisch(e)s; die Fetische]Substantiv

fetysz (seksuologia, seksuologiczny) obiekt, sytuacja lub działanie wzmacniające satysfakcję seksualną
noun

der Fetisch [des Fetisch(e)s; die Fetische]Substantiv

fetyszystyczny adjective
związany z fetyszyzmem

fetischistischAdjektiv

fetyszyzm (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) jedna z form wierzeń religijnych polegająca na kulcie obiektów o domniemanej sile nadprzyrodzonej
noun

der Fetischismus [des Fetischismus; die Fetischismen]Substantiv

feudalizm (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (historia, historyczny, historycznie) średniowieczny system społeczno-ekonomicznych zależności między warstwami społecznymi, z reguły: chłopstwem, duchowieństwem, mieszczaństwem i szlachtą. Opierał się na ścisłej hierarchii stanów o określonych przywilejach;
noun

der Feudalismus [des Feudalismus; —]Substantiv

feudalny (historia, historyczny, historycznie) odnoszący się do feudalizmu, związany z feudalizmem
adjective

feudal [feudaler; am feudalsten]Adjektiv

Fez (geografia, geograficzny) miasto w Maroku;
noun

FèsSubstantiv

fez noun
orientalne nakrycie głowy o kształcie ściętego stożka, wykonane z bordowego filcu i ozdobione czarnym frędzlem;

der Fes [des Fes(es); die Fes(e)] (Verwandte Form: Fez) ((in den arabischen Ländern von Männern getragene) kappenartige Kopfbedeckung aus rotem Filz in Form eines Kegelstumpfes (mit einer Quaste))Substantiv

acetofenon

Azetophenon

Achitofel (biblijny) postać biblijna, doradca króla Dawida, przyłączył się do jego zbuntowanego syna Absaloma;
noun

AhitofelSubstantiv

afekcja (dawniej, dawny) afekt, skłonność ku komu lub czemu
noun

Gunst | ZuneigungSubstantiv

afekcja (dawniej, dawny) rozdrażnienie, nadpobudliwość
noun

Affektion | ErregungSubstantiv

afekt (psychologia, psychologiczny) wszelkie poruszenie lub wzruszenie umysłu
noun

der Affekt [des Affekts; die Affekte]Substantiv

afektacja noun
przesada w okazywaniu uczuć, egzaltacja; wyrażanie uczuć (poprzez zachowywanie się, wypowiadanie się) w sposób przesadny, sztuczny, afektowany

Affektiertheit | ZierereiSubstantiv

afektować verb
przesadzać, żądać, pragnąć

affektieren [affektierte; hat affektiert]Verb

afektowanie adjective

affektiert [affektierter; am affektiertesten]Adjektiv

afektowany adjective
przesadny, sztuczny

affektiert [affektierter; am affektiertesten]Adjektiv

afektowny adjective
uczuciowy

affektvollAdjektiv

afektywny phrase

affektiv [affektiver; am affektivsten]Phrase

afelium noun

das Aphel [des Aphels; die Aphele]Substantiv

afera noun
wydarzenie, które wywołało skandal;

die Affäre [der Affäre; die Affären]Substantiv

afera podsłuchowa

Abhörskandal

afera Watergate

Watergate

aferalny adjective
związany z aferami, uczestniczący w aferach, mający znamiona afery

skandalös [skandalöser; am skandalösesten]Adjektiv

afereza (językoznawstwo, językoznawczy) zanik głoski lub głosek w wyrazie;
noun

Aphärese | AphäresisSubstantiv

1234