buk meaning in German

Polish	German
buk (dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) Fagus L., drzewo z rodziny bukowatych; noun	Buche \| RotbucheSubstantiv
buk noun drewno bukowe	das Buchenholz [des Buchenholzes; die Buchenhölzer]Substantiv
Bukareszt (geografia, geograficzny) stolica Rumunii; noun	Bukarest [Bukarest/Bukarests; —] (Hauptstadt Rumäniens)Substantiv
bukareszteński adjective odnoszący się do Bukaresztu (stolicy Rumunii)	BukaresterAdjektiv
bukieciarstwo (ogrodnictwo, ogrodniczy) sztuka układania kwiatów w kompozycje noun	die Floristik [der Floristik; —]Substantiv
bukiet noun cechy wina zawarte w jego zapachu i smaku;	Bouquet \| BukettSubstantiv
bukiet noun wiązanka, pęk kwiatów;	Bouquet \| Strauß \| BukettSubstantiv
bukiet kwiatów noun	der Blumenstrauß [des Blumenstraußes; die Blumensträuße]Substantiv
bukiew (botanika, botaniczny) owoc/owoce buka; noun	die Buchecker [der Buchecker; die Bucheckern]Substantiv
bukinista noun uliczny sprzedawca starych książek, rycin i gazet, zwłaszcza we Francji;	Bouquinist \| StraßenbuchhändlerSubstantiv
bukować (potocznie, potoczny) rezerwować miejsce w samolocie, pociągu, hotelu itp. verb	buchen [buchte; hat gebucht]Verb
Bukowina (geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) kraina historyczna położona pomiędzy Karpatami Wschodnimi a środkowym Dniestrem, obecnie podzielona między Ukrainę a Rumunię; noun	Buchenland \| BukowinaSubstantiv
bukowy adjective będący częścią buka	Buchen-Adjektiv
bukowy adjective składający się z buka	Buchen-Adjektiv
bukowy adjective wykonany z drewna lub innej części buka	Buchen-Adjektiv
buksować verb	bugsieren [bugsierte; hat bugsiert]Verb
bukszpan (botanika, botaniczny) głównie żywopłotowy krzew ozdobny o drobnych, odpornych na zimę liściach; noun	der Buchsbaum [des Buchsbaum(e)s; die Buchsbäume]Substantiv
bukszpryt (żeglarstwo, żegluga, żeglarski) niemal poziomy maszt wystający na dziobie żaglowca; noun	das der Bugspriet [des Bugspriet(e)s; die Bugspriete]Substantiv
dybuk (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (ezoteryka) w mistycyzmie i folklorze żydowskim dusza zmarłego, która zawładnęła ciałem żywej osoby; zły duch, który wstępuje w żywego człowieka i nadaje mu obcą osobowość; noun	DibbukSubstantiv
kabuki noun rodzaj tradycyjnego teatru japońskiego;	KabukiSubstantiv
kukbuk (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) książka kucharska, zwykle internetowa, w formie bloga noun	das Kochbuch [des Kochbuch(e)s; die Kochbücher]Substantiv
nubuk	Nubuk
Timbuktu (geografia, geograficzny) miasto w Mali, nad rzeką Niger; noun	das BuxtehudeSubstantiv
zabuksować verb	durchdrehen [drehte durch; hat/ist durchgedreht]Verb

↑

buk meaning in German

Your history

Online dictionaries

Might be interested