Polish | German |
---|---|
baletoman | |
baletowy (choreografia, choreograficzny) dotyczący baletu, zajmujący się baletem, skupiający się na balecie adjective | Ballett-Adjektiv |
białe noun pionki, bierki białego koloru | weissSubstantiv |
białe wino noun | der Weißwein [des Weißwein(e)s; die Weißweine]Substantiv |
białe złoto (jubilerstwo, jubilerski) stop złota z niklem, srebrem lub platyną; noun | das Weißgold [des Weißgold(e)s; —]Substantiv |
biennale (książkowy) wydarzenie artystyczne (wystawa, festiwal) odbywające się co dwa lata lub trwające dwa lata noun | die Biennale [der Biennale; die Biennalen]Substantiv |
bierne palenie noun zjawisko polegające na mimowolnym wdychaniu szkodliwych dla zdrowia substancji wydzielących się podczas palenia tytoniu (najczęściej papierosów); | das Passivrauchen [des Passivrauchens; —]Substantiv |
biuro rzeczy znalezionych (turystyka, turystyczny) miejsce, w którym gromadzi się rzeczy znalezione, aby właściciele mogli je odzyskać noun | das Fundbüro [des Fundbüros; die Fundbüros]Substantiv |
bywalec (książkowy) człowiek, który często pojawia się, bywa w danym miejscu, lokalu, instytucji kulturalnej itp. noun | HabituéSubstantiv |
całopalenie (biblijny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) złożenie w ofierze całego zwierzęcia lub daru ofiarnego noun | GanzopferSubstantiv |
całopalenie phrase | das Brandopfer [des Brandopfers; die Brandopfer]Phrase |
chwalebny | |
chwalebny adjective godny pochwały | anerkennenswertAdjektiv |
ciało doskonale czarne (fizyka, fizyczny) ciało pochłaniające całkowicie padające na nie promieniowanie; noun | schwarzer KörperSubstantiv |
ciało stałe (chemia, chemiczny) (fizyka, fizyczny) forma ciała skondensowanego, dawniej jeden ze stanów skupienia, substancja zachowująca objętość i kształt; noun | der Festkörper [des Festkörpers; die Festkörper]Substantiv |
Cieśnina Kaletańska (geografia, geograficzny) cieśnina stanowiąca najwęższą część kanału La Manche, po obu jej stronach znajdują się miasta Dover i Calais; noun | Straße von DoverSubstantiv |
Czysty Poniedziałek (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) nazwa prawosławnego święta greckiego, pierwszy dzień postu przed Wielkanocą; noun | der Aschermittwoch [des Aschermittwochs; die Aschermittwoche]Substantiv |
dalej adverb nie przerywając, ciągle, wciąż | weiterAdverb |
dalej interjection wezwanie do rozpoczęcia czynności | los | weiterInterjection |
daleki adjective taki, który jest w dużej odległości | fern | weit | entferntAdjektiv |
Daleki Wschód (geografia, geograficzny) nazwa stosowana dla określenia obszaru wschodniej Azji, ciągnącego się wzdłuż wybrzeży Pacyfiku; noun | der Ferner OstenSubstantiv |
daleko adverb na znaczną odległość | langhinAdverb |
daleko adverb w znacznej odległości | weit | fernAdverb |
daleko- w złożeniach wskazuje na daleki zasięg czegoś | |
dalekomorski adjective odbywający się na pełnym morzu, z dala od lądu | die Hochsee [der Hochsee; —]Adjektiv |
dalekopis (telekomunikacja) aparat telegraficzny przesyłający komunikatów w postaci drukowanej noun | der Fernschreiber [des Fernschreibers; die Fernschreiber]Substantiv |
dalekosiężny adjective sięgający dalekiej przyszłości; wybiegający daleko w przód | weit reichendAdjektiv |
dalekowidz noun osoba źle widząca obiekty znajdujące się blisko | weitsichtigSubstantiv |
dalekowzroczność (medycyna, medyczny) (zobacz) nadwzroczność noun | die Weitsichtigkeit [der Weitsichtigkeit; —]Substantiv |
dalekowzroczność (przenośnie, przenośnia) przewidywanie tego, co może się zdarzyć noun | die Hypermetropie [der Hypermetropie; die Hypermetropien]Substantiv |
dalekowzroczność noun | die Voraussicht [der Voraussicht; die Voraussichten]Substantiv |
dalekowzroczny adjective dobrze widzący na dużą odległość | weitsichtigAdjektiv |
dialekt (językoznawstwo, językoznawczy) swoista odmiana języka, właściwa dla pewnej społeczności, grupy społecznej lub pewnego terytorium; noun | der Dialekt [des Dialekt(e)s; die Dialekte]Substantiv |
dialekt wysokopruski | |
dialektolog (językoznawstwo, językoznawczy) badacz dialektów noun | DialektologeSubstantiv |
dialektologia (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (językoznawstwo, językoznawczy) nauka o dialektach i gwarach; noun | die Dialektologie [der Dialektologie; —]Substantiv |
dialektologiczny (językoznawstwo, językoznawczy) związany z dialektologią, nauką o dialektach i gwarach adjective | dialektologischAdjektiv |
dialektyczny (filozofia, filozoficzny) związany z dialektyką, zgodny z zasadami dialektyki adjective | dialektischAdjektiv |
dialektyka (filozofia, filozoficzny) teoria rzeczywistości postrzeganej jako ciągłe zmiany noun | die Dialektik [der Dialektik; —]Substantiv |
dialektyzm (językoznawstwo, językoznawczy) cecha lub element językowy właściwe jakiemuś dialektowi wernakularnemu; noun | DialektismusSubstantiv |