ślub meaning in German

Polish	German
ślub noun akt zawarcia małżeństwa;	Trauung \| EheschließungSubstantiv
ślub cywilny noun zawarcie związku małżeńskiego przed urzędnikiem państwowym	die Ziviltrauung [der Ziviltrauung; die Ziviltrauungen]Substantiv
ślubny adjective dotyczący ślubu	hochzeitlichAdjektiv
ślubowanie noun uroczyste przyrzeczenie	Gelöbnis \| GelübdeSubstantiv
ślubowanie noun uroczystość składania przysięgi	das Gelübde [des Gelübdes; die Gelübde]Substantiv
ślubować verb uroczyście zobowiązywać się do czegoś	geloben [gelobte; hat gelobt]Verb
śluby zakonne (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) zobowiązanie członka danej wspólnoty zakonnej do przestrzegania rad ewangelicznych; noun	das Bekenntnis [des Bekenntnisses; die Bekenntnisse]Substantiv
nieślubny adjective taki, który nie jest usankcjonowany ślubem	unehelichAdjektiv
obrączka ślubna (jubilerstwo, jubilerski) kółko ze szlachetnego metalu, zazwyczaj bez oczka, noszone na palcu na znak zawarcia małżeństwa; noun	Ehering \| TrauringSubstantiv
podróż poślubna noun podróż odbywana przez parę nowożeńców	die Flitterwochen [—; die Flitterwochen]Substantiv
poślubiać verb	freien [freite; hat gefreit]Verb
poślubić verb wziąć z kimś ślub, ożenić się lub wyjść za mąż	heiraten [heiratete; hat geheiratet Akkusativ]Verb
wziąć ślub verb zawrzeć związek małżeński	heiraten [heiratete; hat geheiratet Akkusativ]Verb

Your history