Nemčina-Polsčina slovník »

zu znamená v Polsčina

NemčinaPolsčina
Zug | Zugluft Substantiv

przeciągnoun
strumień chłodnego powietrza powstały w pomieszczeniu z otwartymi lub nieszczelnymi drzwiami lub oknami

der Zugang [des Zugang(e)s; die Zugänge] Substantiv

dostępnoun
możliwość dotarcia do jakiegoś miejsca, zasobu lub osoby

zugänglich [zugänglicher; am zugänglichsten] Adjektiv

dostępny(o miejscu) taki, do którego można dojść lub dotrzeć
adjective

przystępnyadjective
łatwy w obcowaniu, w nawiązywaniu kontaktu

die Zugänglichkeit [der Zugänglichkeit; die Zugänglichkeiten] Substantiv

dostępnośćnoun
możliwość dostania się do czegoś, możliwość dojścia gdzieś

zugegebenermaßen

co prawdaprawdę mówiąc, mówiąc szczerze, wprawdzie, trzeba przyznać

zuhören [hörte zu; hat zugehört] Verb

(po)słuchaćverb

zuknallen [knallte zu; ist zugeknallt] Verb

trzaskaćverb
uderzać mocno, wywołując trzask

der Zügel [des Zügels; die Zügel] Substantiv

cugielnoun

cugle(jeździectwo, jeździecki) rzemienne pasy służące do kierowania koniem
noun

lejce(hipologia, hipologiczny) rzemienne pasy służące do kierowania koniem
noun

zulassen [ließ zu; hat zugelassen] Verb

zezwalać(oficjalnie) wydawać komuś zezwolenie na coś; pozwalać, nie zabraniać
verb

zügellos [zügelloser; am zügellosesten] Adjektiv

nieokiełznanyadjective

Zügellosigkeit | Ausschweifung | Hemmungslosigkeit Substantiv

wyuzdanienoun
nadużywanie swobody seksualnej

zunehmen [nahm zu; hat zugenommen] Verb

przybieraćverb
stawać się zasobniejszym w coś, intensywniejszym

tyćverb
zwiększać swoją masę za sprawą przyrostu tkanki tłuszczowej

zuraten [riet zu; hat zugeraten] Verb

poradzićverb

Zureden [redete zu; hat zugeredet] Substantiv

perswazjanoun
nakłanianie, tłumaczenie, przekonywanie kogoś do czegoś

zuschauen [schaute zu; hat zugeschaut] Verb

obejrzećverb

Zuschneiden [schnitt zu; hat zugeschnitten] Substantiv

krój(krawiectwo) krojenie materiału lub jego technika
noun

das Zugeständnis [des Zugeständnisses; die Zugeständnisse] Substantiv

ustępstwonoun
rezygnacja z własnych żądań na rzecz drugiej strony

zustecken [steckte zu; hat zugesteckt] Verb

wsuwaćverb
dawać komu co w sposób skryty

zustellen [stellte zu; hat zugestellt] Verb

doręczaćverb
dostarczać do kogoś i oddawać do jego rąk; przekazywać osobiście

zustimmen [stimmte zu; hat zugestimmt] Verb

przystawaćverb
wyrażać zgodę na coś

zgadzać sięverb

zgodzić sięverb

zuteilen [teilte zu; hat zugeteilt] Verb

przydzielaćverb
kierować kogoś gdzieś do pracy na dane stanowisko

wyznaczaćverb
ustalać warunki, takie, jak termin, miejsce lub cenę

wyznaczaćverb
wskazywać osobę do określonego zadania

Zutrauen [traute zu; hat zugetraut] Substantiv

ufnośćnoun
skłonność do obdarzania zaufaniem

zutreffen [traf zu; hat zugetroffen] (auf mit Akkusativ) Phrase

odnosić sięphrase

Zugewinngemeinschaft

wspólność przyrostu majątku

der Zugführer [des Zugführers; die Zugführer] Substantiv

dowódca plutonunoun

zugleich Adverb

zarazemadverb
partykuła informująca o współwystępowaniu dwóch cech dotyczących tej samej rzeczy lub osoby

die Zugmaschine [der Zugmaschine; die Zugmaschinen] Substantiv

ciągnik(motoryzacja) pojazd mechaniczny o dużej sile pociągowej, napędzany silnikiem spalinowym
noun

Zugmesser Substantiv

ośniknoun
ręczne narzędzie do strugania i korowania drewna,

der Zugvogel [des Zugvogels; die Zugvögel] Substantiv

ptak przelotnynoun

ptak wędrownynoun

der Zugzwang [des Zugzwang(e)s; —] Substantiv

zugzwang(szachy, pojęcie szachowe) konieczność wykonania posunięcia w pozycji, w której każdy ruch pogarsza położenie gracza;
noun

der Zuhälter [des Zuhälters; die Zuhälter] Substantiv

alfons(potocznie, potoczny) (pospolicie) mężczyzna żyjący z cudzej prostytucji, zabierający prostytutce część jej dochodu w zamian za ochronę
noun

1234↑

História vyhľadávania

    Online slovník

    Viac kuriozít