język znamená v Nemčina
| Polsčina | Nemčina |
|---|---|
| język (anatomia, anatomiczny) mięsień znajdujący się w jamie ustnej lub gębowej, pełniący funkcję narządu smaku, ułatwiający jedzenie, a u ludzi także mówienie; noun | Zunge | SpracheSubstantiv |
| język (informatyka, informatyczny) zbiór rozkazów i reguł ich łączenia sterujących pracą komputera; noun | Sprache | ZungeSubstantiv |
| język (językoznawstwo, językoznawczy) zbiór słów, reguł gramatycznych, zasad wymowy, idiomów, umożliwiający porozumiewanie się osób znających ten zbiór; noun | Sprache | ZungeSubstantiv |
| język noun część buta osłaniająca stopę pod sznurówką | die Zunge [der Zunge; die Zungen]Substantiv |
| język noun część języka (1.2), obejmująca tylko terminy z jednej dziedziny wiedzy; (także, też) konkretny wariant danego języka (1.2), wydzielony geograficznie, środowiskowo lub stylistycznie | die Sprache [der Sprache; die Sprachen]Substantiv |
| język abchaski | |
| język afrykanerski phrase | das Afrikaans [des Afrikaans; —] (aus niederländischen Dialekten entstandene Sprache der Buren in Südafrika)Phrase |
| język ajnuski | |
| język albański adjective | Albanisch [albanischer; am albanischsten]Adjektiv |
| język amharski adjective | Amharisch [amharischer; am amharischsten]Adjektiv |
| język angielski adjective | Englisch [englischer; am englischsten]Adjektiv |
| język arabski phrase | das Arabisch [des Arabisch(s)]Phrase |
| język baskijski adjective | Baskisch [baskischer; am baskischsten]Adjektiv |
| język beludżi adjective | BelutschischAdjektiv |
| Język burgenlandzko-chorwacki | |
| język ciała noun ogół niewerbalnych komunikatów przekazywanych między ludźmi lub zwierzętami; | die Körpersprache [der Körpersprache; —]Substantiv |
| język etruski adjective | EtruskischAdjektiv |
| język fiński phrase | das Finnisch [des Finnischs, des Finnischen; —]Phrase |
| Język gyyz | |
| język indoeuropejski | |
| język irlandzki adjective | Irisch [irischer; am irischsten]Adjektiv |
| język karaimski | |
| język kościelny | |
| język kreolski (językoznawstwo, językoznawczy) uproszczona mowa powstała w wyniku kontaktu grup posługujących się wzajemnie niezrozumiałymi językami, w odróżnieniu od pidżynu charakteryzująca się ustabilizowanym systemem gramatycznym i dobrze wypracowanym słownictwem, służąca danemu społeczeństwu jako język etniczny; noun | Kreol | KreolspracheSubstantiv |
| język książkowy phrase | die Literatursprache [der Literatursprache; die Literatursprachen]Phrase |
| język kultowy | |
| język kulturalny noun | die Kultursprache [der Kultursprache; die Kultursprachen]Substantiv |
| język laotański adjective | LaotischAdjektiv |
| język lapoński | |
| język literacki (językoznawstwo, językoznawczy) język standardowy, język ogólny (odmiana języka przeciwstawiana niskoprestiżowym dialektom i socjolektom) noun | Literatursprache | SchriftspracheSubstantiv |
| język literacki (językoznawstwo, językoznawczy) staranniejszy rejestr języka, używany głównie w piśmie (forma języka stawiana w opozycji do standardowej mowy potocznej) noun | Literatursprache | SchriftspracheSubstantiv |
| język liturgiczny (językoznawstwo, językoznawczy) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) język używany w liturgii noun | LiturgiespracheSubstantiv |
| język malgaski adjective | Madagassisch [madagassischer; am madagassischsten]Adjektiv |
| język maltański phrase | das MaltesischPhrase |
| Język manx | |
| język mieszany (językoznawstwo, językoznawczy) mowa powstała na skutek wymieszania dwóch lub większej liczby języków; noun | die Mischsprache [der Mischsprache; die Mischsprachen]Substantiv |
| język migowy noun język gestów (tzw. znaków migowych), za pomocą którego rozmawiają głusi | Gebärdensprache | ZeichenspracheSubstantiv |
| język misyjny (językoznawstwo, językoznawczy) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) język wybrany lub utworzony do prowadzenia w nim działalności misjonarskiej lub misyjnej noun | MissionsspracheSubstantiv |
| język monocentryczny (językoznawstwo, językoznawczy) język, któremu można przypisać tylko jedną formę standardową; noun | monozentrische SpracheSubstantiv |
| język Mołdawski |
