puntkomma betekenis in Engels

Nederlands	Engels
puntkomma substantief {f} {n}	semicolon(punctuation mark ';') noun [UK: ˌse.mɪˈk.əʊ.lən] [US: ˌse.mɪˈko.ʊ.lən]
puntkomma substantief {f}	stop [stops](punctuation symbol) noun [UK: stɒp] [US: ˈstɑːp]

Zoek geschiedenis