opstandig betekenis in Engels

Nederlands	Engels
opstandig bijvoeglijk naamwoord	insurgent(rebellious) adjective [UK: ɪn.ˈsɜː.dʒənt] [US: ˌɪn.ˈsɝː.dʒənt] rebellious(showing rebellion) adjective [UK: rɪ.ˈbe.lɪəs] [US: rə.ˈbe.ljəs] seditious(of, related to, or involved in sedition) adjective [UK: sɪ.ˈdɪ.ʃəs] [US: sə.ˈdɪ.ʃəs]

Nederlands

Engels

opstandig bijvoeglijk naamwoord

insurgent(rebellious)
adjective
[UK: ɪn.ˈsɜː.dʒənt] [US: ˌɪn.ˈsɝː.dʒənt]

rebellious(showing rebellion)
adjective
[UK: rɪ.ˈbe.lɪəs] [US: rə.ˈbe.ljəs]

seditious(of, related to, or involved in sedition)
adjective
[UK: sɪ.ˈdɪ.ʃəs] [US: sə.ˈdɪ.ʃəs]

Zoek geschiedenis