Nederlands-Duits woordenboek »
hoofd betekenis in Duits
| Nederlands | Duits |
|---|---|
| stijfhoofdig bijvoeglijk naamwoord | halsstarrig [halsstarriger; am halsstarrigsten]Adjektiv hartnäckig [hartnäckiger; am hartnäckigsten]Adjektiv starrköpfigAdjektiv trotzig [trotziger; am trotzigsten]Adjektiv |
| stijfhoofdigheid m | der Starrsinn [des Starrsinns, des Starrsinnes; —]Substantiv |
| stijfhoofdigheid o | der Trotz [des Trotzes; —]Substantiv |
| strottehoofd m | der Kehlkopf [des Kehlkopf(e)s; die Kehlköpfe]Substantiv der Larynx [des Larynx; die Laryngen]Substantiv |
| uithethoofd | |
| uithethoofd bijwoord | auswendigAdverb |
| voorhoofd substantief | die Stirn [der Stirn; die Stirnen]Substantiv |
| zichhethoofdbreken v | grübeln [grübelte; hat gegrübelt] (über +AKK)Verb |
| zwakhoofd m | der Idiot [des Idioten; die Idioten]Substantiv |
| zwakhoofd o | |
| zwakhoofdig bijvoeglijk naamwoord | albern [alberner; am albernsten]Adjektiv dumm [dümmer; am dümmsten]Adjektiv |
