Latin | Swedish |
---|---|
norma [normae] (1st) F noun | råda◼◼◼substantiv absolutbeloppsubstantiv brädgårdsubstantiv fanasubstantiv fyrkantsubstantiv fyrkantigsubstantiv härskasubstantiv kvadratsubstantiv kvadratisksubstantiv kvadrerasubstantiv mensensubstantiv minnesregelsubstantiv måttstocksubstantiv nivåsubstantiv normsubstantiv Pascals identitetsubstantiv regelsubstantiv regerasubstantiv rutasubstantiv skvärsubstantiv standarsubstantiv standardsubstantiv styrasubstantiv torgsubstantiv vinkelhakesubstantiv vinkelrät motsubstantiv ägasubstantiv |
Norma | |
normalis | normal◼◼◼ |
normaliter | |
Normannia | Normandie◼◼◼ |
anormalitas | |
distributio normalis |