Latin-Polish dictionary »
vocalis meaning in Polish
| Latin | Polish |
|---|---|
| vocalis [vocalis, vocale] noun | samogłoska(językoznawstwo, językoznawczy) głoska otwarta, której obecność konieczna jest do utworzenia sylaby; |
| vocalis [vocalis, vocale] adjective | głosowyadjective wokalny(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) związany ze śpiewaniem |
| vocalistus noun | wokalista(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) śpiewak, nauczyciel śpiewu |
| mutatio vocalis noun | przegłos(językoznawstwo, językoznawczy) zmiana barwy samogłoski pod wpływem otoczenia fonetycznego zachodząca w językach indoeuropejskich; umlaut(językoznawstwo, językoznawczy) przegłos umlautnoun |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »